Өлең, жыр, ақындар

Қара сым...

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 725
Керім-күннің есіңе алып қалыбын,
Сен де мені ойлайсың ба әлі күн?
Сенсең егер, мына жалған өмірдің
Кермек дәмін сен арқылы таныдым.
Кермек дәмін...
Жетпей қалып тәттісі,
Қанатынан қайырылып бақ құсы.
Тағдыр маған қара көйлек кигізді,
Жыртысының жетпей қалып ақ түсі.
Қара көйлек, қара жолақ, қара гүл,
Өзегімде өткен күнге нала жүр.
Сұрқай өмір салып жатса табанға,
Серпілер ме, сұрғылт тартқан сана бір?!
Қара нөсер қара аспаннан төгілген,
Қара түнге үйір бопты көңіл де.
Қара түсті көзілдірік – көзімде,
Қара әйнектен қарап тұрам өмірге.
Өмір өзі тартса түстің қарасын,
Қара түстен табайын ба жарасым?
... Ой орманын кезіп жүріп сүріндім,
Сүрінгенім не екен десем – қара сым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған күнің...

  • 0
  • 0

Қасіреттің қуған мұңын,
Аңсамайды думанды кім?
Бақытымның базарындай,
Бүгін сенің туған күнің.

Толық

Қазақпын

  • 0
  • 0

Айтқан сөзі даритын,
Тасқа жазған тарихын,
Тағдырыңның өзегіне жармасқан,
Сөздері ше!

Толық

Ұзамайды осы менен неге мұң

  • 0
  • 0

Көңілімнің күн тұтылған кезі мың,
Әл үстінде жатты менің сезімім.
Қалай ғана ғұмыр кешем мен енді,
Санамды кеп соққылайды сезігім.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар