Өлең, жыр, ақындар

Қара сым...

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 660
Керім-күннің есіңе алып қалыбын,
Сен де мені ойлайсың ба әлі күн?
Сенсең егер, мына жалған өмірдің
Кермек дәмін сен арқылы таныдым.
Кермек дәмін...
Жетпей қалып тәттісі,
Қанатынан қайырылып бақ құсы.
Тағдыр маған қара көйлек кигізді,
Жыртысының жетпей қалып ақ түсі.
Қара көйлек, қара жолақ, қара гүл,
Өзегімде өткен күнге нала жүр.
Сұрқай өмір салып жатса табанға,
Серпілер ме, сұрғылт тартқан сана бір?!
Қара нөсер қара аспаннан төгілген,
Қара түнге үйір бопты көңіл де.
Қара түсті көзілдірік – көзімде,
Қара әйнектен қарап тұрам өмірге.
Өмір өзі тартса түстің қарасын,
Қара түстен табайын ба жарасым?
... Ой орманын кезіп жүріп сүріндім,
Сүрінгенім не екен десем – қара сым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сырласайық енді үнсіз...

  • 0
  • 0

Бір өзіңді жаным дермін,
Болмас менде жалқы мұң.
Жанарыңнан жалын көрдім,
Жалын көрдім, алтыным!

Толық

Көлеңке

  • 0
  • 0

Өксігімді басуға,
Келген едім өлеңге.
...Етегімді басуда,
Еріп жүрген көлеңке.

Толық

Ұлы отан

  • 0
  • 0

Алауыртып атқан кезде құба таң,
Кең даламды, ен даламды ұнатам.
Кіндік қаным саған тамған – ыстықсың,
Атыңыздан айналайын, Ұлы Отан!

Толық

Қарап көріңіз