Өлең, жыр, ақындар

Талшыбық

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 734
Жапырағынан жас емес-ау, зар шығып,
Қара күздің жаңбырына малшынып.
Қалтырайды суық желдің өтінде,
Сен екеуміз отырғызған талшыбық.
Өктемдіктен өне бойы майысып,
Қаталдықтан кеткен екен қайысып.
Қара нөсер жапырағын жұлқылап,
Қояр емес сайысып.
Соққы болған жаз көңілге гүл шырын,
Басып озған қара нөсер тырсылын.
О, құдайым!
Айқын естіп тұрдым мен,
Талшыбықтың тамырының дүрсілін!..
Талшыбықтың, шайған жанның айнасын,
Көктен келіп сүртпесі анық ай жасын.
Қорған болшы, қаталдықтан қорғашы,
Қайдасың сен?
Қайдасың?!
...Мөлдір мұң кеп жапса-дағы көзімді,
Талғажау ғып жүрмін әлі төзімді.
Қарап тұрмын біздер еккен шыбыққа,
Аяп тұрмын оны.
Сосын өзімді...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Төлегенше толғану

  • 0
  • 0

Құпиямды айтайыншы, саған бар:
Ақын едім, өмір мәнін бағамдар.
Тағдырымнан тепкі көріп жүрсем де,
«Мен сендерді алдамаймын, адамдар»!

Толық

Сен болшы қасымды!..

  • 0
  • 0

Мен оянғанда,
Әлем ғажап сәулеге боянғанда,
Жан-әлемім бір сәтке жасын сүртіп,
Мендік көңіл шаттыққа тоя алғанда,

Толық

Сәттерім бар...

  • 0
  • 0

Кейде
Сезімге ерік беріп,
Көз жасымды алатын төгіп-төгіп,
Арылатын мұңымнан көбік-көбік

Толық

Қарап көріңіз