Өлең, жыр, ақындар

Талшыбық

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 770
Жапырағынан жас емес-ау, зар шығып,
Қара күздің жаңбырына малшынып.
Қалтырайды суық желдің өтінде,
Сен екеуміз отырғызған талшыбық.
Өктемдіктен өне бойы майысып,
Қаталдықтан кеткен екен қайысып.
Қара нөсер жапырағын жұлқылап,
Қояр емес сайысып.
Соққы болған жаз көңілге гүл шырын,
Басып озған қара нөсер тырсылын.
О, құдайым!
Айқын естіп тұрдым мен,
Талшыбықтың тамырының дүрсілін!..
Талшыбықтың, шайған жанның айнасын,
Көктен келіп сүртпесі анық ай жасын.
Қорған болшы, қаталдықтан қорғашы,
Қайдасың сен?
Қайдасың?!
...Мөлдір мұң кеп жапса-дағы көзімді,
Талғажау ғып жүрмін әлі төзімді.
Қарап тұрмын біздер еккен шыбыққа,
Аяп тұрмын оны.
Сосын өзімді...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен барсың жер бетінде...

  • 0
  • 0

Санама саялады үміт-арман,
Мен сені мәңгілікке ұмыта алман.
Көп келем бірге кезген күзгі баққа,
Жанымды осы ой ғана жылыта алған.

Толық

Аспан жаққа жазамын есіміңді!..

  • 0
  • 0

Іздемесең ғарышқа кетіп қалам,
Жұлдыз-үйдің төріне жетіп барам.
Сәуле болып көзіңе шағыламын,
Айдан алқа мойныма тағынамын.

Толық

Тылсым түн

  • 0
  • 0

Айналамды тұмшалады соқыр мұң,
Ай жылады.
Жасын сүртіп отырмын.
Бір дәруіш күбірлейді дұға оқып,

Толық

Қарап көріңіз