Өлең, жыр, ақындар

Талшыбық

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 710
Жапырағынан жас емес-ау, зар шығып,
Қара күздің жаңбырына малшынып.
Қалтырайды суық желдің өтінде,
Сен екеуміз отырғызған талшыбық.
Өктемдіктен өне бойы майысып,
Қаталдықтан кеткен екен қайысып.
Қара нөсер жапырағын жұлқылап,
Қояр емес сайысып.
Соққы болған жаз көңілге гүл шырын,
Басып озған қара нөсер тырсылын.
О, құдайым!
Айқын естіп тұрдым мен,
Талшыбықтың тамырының дүрсілін!..
Талшыбықтың, шайған жанның айнасын,
Көктен келіп сүртпесі анық ай жасын.
Қорған болшы, қаталдықтан қорғашы,
Қайдасың сен?
Қайдасың?!
...Мөлдір мұң кеп жапса-дағы көзімді,
Талғажау ғып жүрмін әлі төзімді.
Қарап тұрмын біздер еккен шыбыққа,
Аяп тұрмын оны.
Сосын өзімді...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аққала

  • 0
  • 0

Балалық шақ.
Қуаныштан шаттана,
Аппақ қардан жасаушы едім аққала.
Қардан да аппақ көңілі бар балаға,

Толық

Ұяттан күн тұр өртеніп

  • 0
  • 1

Аққудай аппақ дүние,
Жаралған маған, саған да.
Ғаламат отқа күн ие,
Жылуын сыйлар ғаламға.

Толық

Жел ұшырып кетті ме?

  • 0
  • 0

Жанды ауыртып, қайтқан құстың тізбегі,
Жаным менің бір бейнені іздеді.
Жаз мінезді жайраңдаған көңілді,
Басады кеп күз лебі.

Толық

Қарап көріңіз