Өлең, жыр, ақындар

Басыңды көтер...

  • 26.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1188
Сүрініп кетсең
Түңілме,
Қайта түрегел,
Сілкініп тастап
Серпіліп алға жүре бер.
Сенен де бұрын
Бұдан да ауыр салмақты
Көтеріп кеткен
Ерлердің барын біледі ел.
Жығылып қалсаң
Тұрдым де жерге бір аунап,
Тырнадан үлгі ал,
Төбеңнен ұшқан тыраулап.
Сарыала жапырағы
Саудырап түсіп жатқанда
Көктемін күтіп
Күлмей ме кейде қырау бақ?
Жаныңды жесе
Күйзеліс, уайым жегідей,
Өзіңді­өзің
Езгілей берме тірідей.
Қарысып неге
Қасқайып қатып қалмайсың,
Аяғын шайнап
Қақпаннан шыққан бөрідей.
Жылаңқы, жасық,
Кінәмшіл болсаң боркемік,
Күйініп іштей
Кетерсің босқа өртеніп.
Темірді үзіп,
Қопарар тасты шағыңда,
Не болды сонша,
Шағылып тауың ерте өліп?!
Басыңды көтер,
Жігерді қайрап мін атқа.
Үргісі келген иттердің бәрін шулат та,
Тәуекел етіп,
Көтеріп тағдыр жазғанын
Тарта бер тура
Өшпейтін үміт­шыраққа!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мадақнама

  • 0
  • 0

Есімде жоқ,
Көктем бе еді, жаз ба еді,
Көңіл көкте,
Уайымның да аз демі,

Толық

Жер-ана, жолдан айныма!

  • 0
  • 0

Тұңғиық көкке
Қараймын неге телміріп,
Мұңайып жаным,
Мүжіліп іштей егіліп,

Толық

Келші, қасыма

  • 0
  • 0

Кейде оттай лаулайсың,
Кейде суық қардайсың,
Ашып айтпай сырыңды,
Жұмбақтаудан танбайсың,

Толық

Қарап көріңіз