Өлең, жыр, ақындар

Қазақстан

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1886
Оңайлықпен келмеген мынау өмiр,
Талай-талай жығылған құлан – ерің.
Дауылпаздар дауысы саңқылдамай,
Қиянаттан мерт болған Құлагерiм.
Шырқамаған шаттана бұлбұл да әнiн,
Ақ Баяндар бiлмеген бұл күн барын.
Жалшылықта жарты аяқ шалап үшiн
Дүниеден өтiптi дүлдүл дарын.
Бай тақымы кедейге батып өткен,
Әйелiн күң, қыздарын қатын еткен.
Қараңғыдан шығуға жол таба алмай,
Шоқан менен Абай да қапы кеткен.
Ұлы заман ертеңге ғашық қылған,
Есеюге сәбидi асықтырған...
Амангелдi, Әлiби, Сәкен болып,
Қуаныштан кең дала тасып тұрған.
Тасып тұрған кеудесi мақтаныштан
Көкорай бел, көгiнен аптабы ұшқан.
Байқоңыры бiрiншi озып келген
Космостық алты қабат аттаныстан.
Ұлы заман кеудеңде қоймас қайғы,
Қазақстан әлемге ой тастайды.
Ақ Жайықтан Алтайға ат шаптырып,
Асқақ тұрып Алатау той бастайды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арқаның ақ бораны

  • 0
  • 0

Айналама кеткендей асып әнiм,
Сол бiр сәтте кеудемде тасып ағын,
Жапалақтап ақ ұлпа түскен сайын
Ақ боранды көргенше асығамын.

Толық

Кеудемде бiр дыбыс бар

  • 0
  • 0

Мен де бiр кiтаппын,
Шыққандай баспадан.
Мiнезiм жұмбақ ол,
Сыншылар ашпаған.

Толық

Кексе ақынмен әңгіме

  • 0
  • 0

Ақындар көп сымбатты,
Әрқилы тек өресі.
Өлеңдерге сын қатты,
Уақыт бар төреші.

Толық

Қарап көріңіз