Өлең, жыр, ақындар

Асығып жүр жайлауға

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 803
Ең алғашқы иiрiм,
Ең алғашқы жауында
Ақбоз айғыр үйiрiн
Айдап келдi ауылға.
«Ал, алдынан шығыңдар», –
Деп тұр қария Байбақты.
Күзде кеткен құлындар
Терлiк салар тай бопты.
Жүгiрiстi жылқыға,
Бiрiн-бiрi жұрт ертiп.
Тұмса туған қулықтың
Екi емшегi тұр тертiп.
Шопан жiгiт асығыс,
Жұмысы жоқ басқамен.
Керегенiң көздерiн
Тартып жатыр таспамен.
Қаз, үйректi қоса атып,
Көл жағалап жүр атам.
Арқа-басын босатып,
Күлде жатыр бір атан.
Ішкен асың татыр ма,
Бұл ауылға келмей гөр.
Сүр жайып жүр шатырға
Сары қарын жеңгейлер.
Сары қымызды күткендер
Құмар бие байлауға.
Қыз-бозбала бiткендер
Асығып жүр жайлауға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арқаның ақ бораны

  • 0
  • 0

Айналама кеткендей асып әнiм,
Сол бiр сәтте кеудемде тасып ағын,
Жапалақтап ақ ұлпа түскен сайын
Ақ боранды көргенше асығамын.

Толық

Арман сапары

  • 0
  • 0

Керуендер қалған шөлмiсiң,
Әлде бiр шалқар көлмiсiң?
Қаншама ғасыр болдырған
Жеткiзбес ұзақ жолмысың?

Толық

Өнерлі дала

  • 0
  • 0

Сері далам, сал далам
Ән мен күйге қанбаған.
Көп болса да көл деген,
Тек өнерге шөлдеген.

Толық

Қарап көріңіз