Өлең, жыр, ақындар

Асығып жүр жайлауға

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 586
Ең алғашқы иiрiм,
Ең алғашқы жауында
Ақбоз айғыр үйiрiн
Айдап келдi ауылға.
«Ал, алдынан шығыңдар», –
Деп тұр қария Байбақты.
Күзде кеткен құлындар
Терлiк салар тай бопты.
Жүгiрiстi жылқыға,
Бiрiн-бiрi жұрт ертiп.
Тұмса туған қулықтың
Екi емшегi тұр тертiп.
Шопан жiгiт асығыс,
Жұмысы жоқ басқамен.
Керегенiң көздерiн
Тартып жатыр таспамен.
Қаз, үйректi қоса атып,
Көл жағалап жүр атам.
Арқа-басын босатып,
Күлде жатыр бір атан.
Ішкен асың татыр ма,
Бұл ауылға келмей гөр.
Сүр жайып жүр шатырға
Сары қарын жеңгейлер.
Сары қымызды күткендер
Құмар бие байлауға.
Қыз-бозбала бiткендер
Асығып жүр жайлауға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызыл гүл

  • 0
  • 0

Сұлулардың сымбатын мөлдiретiп,
Махаббатты келемiн мен жыр етiп.
Қара көздер қоя ма, кезiккенде
Жiбередi жүректi елжiретiп.

Толық

Суға емес...

  • 0
  • 0

Суға емес, мен жарыққа шөлдеймiн,
Ой – электр, күнi-түнi сөнбеймiн.
Уақыттың станогымен өзiмдi
Қайта-қайта өңдеймiн.

Толық

Өң мен түс

  • 0
  • 0

Түсімде жерге қонбай ұшып жүрсем,
Өңімде көше кезіп жаяулаймын.
Түсімде бір сұлуды құшып жүрсем,
Өңімде Мәжнүнге таяу қайғым.

Толық

Қарап көріңіз