Өлең, жыр, ақындар

Жайлауда

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 622
Бозбала босағада байлаулы аттай,
Қан-құрыш қазанында қайнау таппай.
Бойжеткен ұядағы балапандай,
Талпынып ұша алмайды, жайлау жатпай.
Ал, күндiз көз қысқанмен айла бiтiп,
Түн болса әр кеудеде жайнады үміт.
Ғашықтар алтыбақан құрып тастап,
Жүредi бiрiн-бiрi сайда күтiп.
Махаббат таусыла ма жырланып боп,
Ол өзi – мөлдiр теңiз, бiр мамық көк.
Қыз – гүлдер, қызыл гүлдер асыр салар,
Көзiнен үлкендердiң ұрланып кеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аташалдың ақырғы батасы

  • 0
  • 0

Болмаса да көрерім,
Көкірегім ояу ғой.
Көп болса да керегім,
Ажал, шіркін, таяу ғой.

Толық

Тағы аңсадым

  • 0
  • 0

Көктем келiп, аспанда бұлт өргенде,
Қарай қалдық қол созып нұрлы ертеңге.
Алғаш рет құмартып қырға шықтық,
Қыз-бозбала жиылып гүл тергенде.

Толық

Құтты қоныс кез болып

  • 0
  • 0

Құтты қоныс кез болып,
Алты әлемге сөз болып.
Қолға ұстаған топырақ
Құйылыпты жез болып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер