Өлең, жыр, ақындар

Жайлауда

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 594
Бозбала босағада байлаулы аттай,
Қан-құрыш қазанында қайнау таппай.
Бойжеткен ұядағы балапандай,
Талпынып ұша алмайды, жайлау жатпай.
Ал, күндiз көз қысқанмен айла бiтiп,
Түн болса әр кеудеде жайнады үміт.
Ғашықтар алтыбақан құрып тастап,
Жүредi бiрiн-бiрi сайда күтiп.
Махаббат таусыла ма жырланып боп,
Ол өзi – мөлдiр теңiз, бiр мамық көк.
Қыз – гүлдер, қызыл гүлдер асыр салар,
Көзiнен үлкендердiң ұрланып кеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сияқты кейде анығым – елес

  • 0
  • 0

Сияқты кейде анығым – елес,
Көңілді күдік көсейді.
Тағдырым маған мамығын емес,
Тобылғы төсек төсейді.

Толық

Кексе ақынмен әңгіме

  • 0
  • 0

Ақындар көп сымбатты,
Әрқилы тек өресі.
Өлеңдерге сын қатты,
Уақыт бар төреші.

Толық

Жүгірейін

  • 0
  • 0

Мен өзiм де бiр кезде сенген едiм,
Ендi бүгiн жол таппай сенделемiн.
Айтарымды дұрыстап айта алмасам,
Көрiнуiм қиын-ау елге менiң.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар