Өлең, жыр, ақындар

Жайлауда

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 510
Бозбала босағада байлаулы аттай,
Қан-құрыш қазанында қайнау таппай.
Бойжеткен ұядағы балапандай,
Талпынып ұша алмайды, жайлау жатпай.
Ал, күндiз көз қысқанмен айла бiтiп,
Түн болса әр кеудеде жайнады үміт.
Ғашықтар алтыбақан құрып тастап,
Жүредi бiрiн-бiрi сайда күтiп.
Махаббат таусыла ма жырланып боп,
Ол өзi – мөлдiр теңiз, бiр мамық көк.
Қыз – гүлдер, қызыл гүлдер асыр салар,
Көзiнен үлкендердiң ұрланып кеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Думан дала

  • 0
  • 0

Тойлар деген бұл жерден тарқамайды,
(Өте салар жиын ба әрқалайғы?)
Бәстескенде, даланың балуандары
Атандардың өзiн де арқалайды.

Толық

Асығып жүр жайлауға

  • 0
  • 0

Ең алғашқы иiрiм,
Ең алғашқы жауында
Ақбоз айғыр үйiрiн
Айдап келдi ауылға.

Толық

Ақ білектер

  • 0
  • 0

Ақ бiлектер ұстата ма,
Ақ тамақтар сүйгiзiп?..
Кәрi мерген құсты ата ма,
Қанатына тигiзiп?..

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар