Өлең, жыр, ақындар

Ән салмай жүрсе...

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 713
Ән салмай жүрсе бозторғайлары жанымның,
Туламай тұрса толқындары да қанымның,
Онда мен, онда қыздардың әсем күлкiсiн,
Бал бұлақтардың қоңырау үнiн сағындым.
Гүлдерге тұнып қалғанда сонау беткей бiр,
Төбемде қалқып айналушы едi, кетпей жыр.
Қаңтарда мынау көңiлдiң бағы көктей ме,
Сәуiрдiң саумал жаңбыры және жетпей жүр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бақта

  • 0
  • 0

Мынау сылқым көктем бе, ей?
Бұл бақтарға қызғалдақтай
Қыздар жауып кеткендей.
Құмартады көңiл шiркiн бiр қанбай,

Толық

Өлең

  • 0
  • 0

Ақ сөйлешi, бауырым –
Алдымдағы ақ қағаз.
Ақындықтың ауылын
Таппаған – көп, тапқан – аз.

Толық

Тағы аңсадым

  • 0
  • 0

Көктем келiп, аспанда бұлт өргенде,
Қарай қалдық қол созып нұрлы ертеңге.
Алғаш рет құмартып қырға шықтық,
Қыз-бозбала жиылып гүл тергенде.

Толық

Қарап көріңіз