Арқаның ақ бораны
- 0
- 0
Айналама кеткендей асып әнiм,
Сол бiр сәтте кеудемде тасып ағын,
Жапалақтап ақ ұлпа түскен сайын
Ақ боранды көргенше асығамын.
Өз жүрегім өз кеудемді ұрғылап...
Өз жүрегiм өз кеудемдi ұрғылап,Тамырлармен жүгiредi бiр бұлақ.
Отырамын ойларымның ойпатын
Тыным таппай бұрғылап...
Күңгiрт тартып барады ма терезем,
Не бiтiрген геолог қиял кезеген?..
Жарқыраған алтын десем, апыр-ау,
Шығып жатқан жез өлең.
Бар болғаны бiр-ақ металл сөремде,
Түнеремiн, бұрғы ұшын көрем де.
Әлде менiң асылдарым әу бастан
Тұнған шығар тереңге.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Гүл қоймасаң...
- 0
- 0
Гүл қоймасаң, қайтемiз бiз вазаны?
Бос тұрған соң хрусталь де тозады.
Жақсылыққа толмаса,
Жүректер де сазады.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Алтынай
Өте керемет рахмет -
Тайный автор
керемет???? -
Дариға
Өте керемет мақала -
Антон
Өте күшті, көмектесті
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі