Өлең, жыр, ақындар

Өз жүрегім өз кеудемді ұрғылап...

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 717
Өз жүрегiм өз кеудемдi ұрғылап,
Тамырлармен жүгiредi бiр бұлақ.
Отырамын ойларымның ойпатын
Тыным таппай бұрғылап...
Күңгiрт тартып барады ма терезем,
Не бiтiрген геолог қиял кезеген?..
Жарқыраған алтын десем, апыр-ау,
Шығып жатқан жез өлең.
Бар болғаны бiр-ақ металл сөремде,
Түнеремiн, бұрғы ұшын көрем де.
Әлде менiң асылдарым әу бастан
Тұнған шығар тереңге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сарыарқаның сары гүлі

  • 0
  • 0

Сенсіз дала түрленбей,
Құлпырасың маусымда.
Сенің атың жүргендей
Аққулардың даусында.

Толық

Коммунизм ұрпағымен сырласу

  • 0
  • 0

Балам менiң,
жаңа жүрiп келесiң,
Қос ғасырдың ақ сүтiн де емесiң.
Бiрақ,

Толық

Туған жер

  • 0
  • 0

Аяулым, арманды өлкем, арда мекен,
Өзіңнен басқа көңіл бар ма бөтен?!
Сен жайлы өлең жаза беру үшін
Өзіңмен бір жасауды арман етем.

Толық

Қарап көріңіз