Өлең, жыр, ақындар

Өз жүрегім өз кеудемді ұрғылап...

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 781
Өз жүрегiм өз кеудемдi ұрғылап,
Тамырлармен жүгiредi бiр бұлақ.
Отырамын ойларымның ойпатын
Тыным таппай бұрғылап...
Күңгiрт тартып барады ма терезем,
Не бiтiрген геолог қиял кезеген?..
Жарқыраған алтын десем, апыр-ау,
Шығып жатқан жез өлең.
Бар болғаны бiр-ақ металл сөремде,
Түнеремiн, бұрғы ұшын көрем де.
Әлде менiң асылдарым әу бастан
Тұнған шығар тереңге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жезқазған туралы жыр

  • 0
  • 0

О, Ұлытау, асқарыңнан қараймын,
Әр тасыңда – қазына,
Әр бұтаңда бар айбын.
Сен болыпсың

Толық

Көрімдік

  • 0
  • 0

Күйге толып күмбiр бақ,
Құстар көктен ұшқанда,
Сәуiрменен сыңғырлап,
Көктем келдi қыстауға.

Толық

Кеудемде бiр дыбыс бар

  • 0
  • 0

Мен де бiр кiтаппын,
Шыққандай баспадан.
Мiнезiм жұмбақ ол,
Сыншылар ашпаған.

Толық

Қарап көріңіз