Өлең, жыр, ақындар

Өз жүрегім өз кеудемді ұрғылап...

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 785
Өз жүрегiм өз кеудемдi ұрғылап,
Тамырлармен жүгiредi бiр бұлақ.
Отырамын ойларымның ойпатын
Тыным таппай бұрғылап...
Күңгiрт тартып барады ма терезем,
Не бiтiрген геолог қиял кезеген?..
Жарқыраған алтын десем, апыр-ау,
Шығып жатқан жез өлең.
Бар болғаны бiр-ақ металл сөремде,
Түнеремiн, бұрғы ұшын көрем де.
Әлде менiң асылдарым әу бастан
Тұнған шығар тереңге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүгірейін

  • 0
  • 0

Мен өзiм де бiр кезде сенген едiм,
Ендi бүгiн жол таппай сенделемiн.
Айтарымды дұрыстап айта алмасам,
Көрiнуiм қиын-ау елге менiң.

Толық

Хат

  • 0
  • 0

Қыздар, сұлу болмасаң,
Қарамас та едiм мен.
Сендер бiр хат жолдасаң,
Жазбайсыңдар тегіннен.

Толық

Коммунизм ұрпағымен сырласу

  • 0
  • 0

Балам менiң,
жаңа жүрiп келесiң,
Қос ғасырдың ақ сүтiн де емесiң.
Бiрақ,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар