Өлең, жыр, ақындар

Дала, жырдың көркі едің...

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 533
Дала, жырдың көркi едiң,
Мен далада ерке едiм.
Ендi астында жатырмын
Дәрi сiңген көрпенiң.
Қалды ма әлде ұйып қан,
Сергек сезiм бұйыққан.
Сырқат деген мiнiп ап,
Түспей қойды иықтан.
Өмiр, неңдi бұйырдың,
Емханаңа иiрдiң.
Сыты
рлайды буындар
Бақайындай сиырдың.
Қыздар түске кiрмейдi,
Көңiл жатып кiрлейдi.
Жыршы құсым келмейдi,
Қалам құрғыр жүрмейдi.
Мұндай-мұндай кездерде
Қашады екен сөздер де.
Жалтақ-жалтақ қараймын
Жаутаңдаған көздерғе.
Өлең шiркiн келер ме,
Тiрлiк сенi елер ме –
Өзiң туған даланы
Көре алмасаң егерде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ арман – арғымақ

  • 0
  • 0

Астымда ақ арманым – арғымағым,
Келеді жапалақтан үркіп өтіп.
Тарқатып ақын көңіл бар құмарын,
Ауылын өлең-қыздың дүркіретіп.

Толық

Тағы аңсадым

  • 0
  • 0

Көктем келiп, аспанда бұлт өргенде,
Қарай қалдық қол созып нұрлы ертеңге.
Алғаш рет құмартып қырға шықтық,
Қыз-бозбала жиылып гүл тергенде.

Толық

Ән салмай жүрсе...

  • 0
  • 0

Ән салмай жүрсе бозторғайлары жанымның,
Туламай тұрса толқындары да қанымның,
Онда мен, онда қыздардың әсем күлкiсiн,
Бал бұлақтардың қоңырау үнiн сағындым.

Толық

Қарап көріңіз