Өлең, жыр, ақындар

Тағы аңсадым

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 657
Көктем келiп, аспанда бұлт өргенде,
Қарай қалдық қол созып нұрлы ертеңге.
Алғаш рет құмартып қырға шықтық,
Қыз-бозбала жиылып гүл тергенде.
Өз қолыңмен бiр шоқ гүл берiп, құрбым,
Күнде-күнде қырларға елiктiрдiң.
Нұрым болып, сен менiң жырым болып,
Гүлмен бiрге құшаққа келiп кiрдiң.
Құшағына алғанда қос қанатым,
Балкыттың-ау кеудемнiң тас болатын.
Менiң балаң сезiмiм перiште едi,
Жалт қараған жанарға мас болатын.
Шалқып тұрды балбырап балаң шағым,
Өн бойымнан жүгiрдi алау-сағым.
Сен үйiңе кеткенде қарай-қарай,
Таң атқанша көруге тағы аңсадым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көрімдік

  • 0
  • 0

Күйге толып күмбiр бақ,
Құстар көктен ұшқанда,
Сәуiрменен сыңғырлап,
Көктем келдi қыстауға.

Толық

Кексе ақынмен әңгіме

  • 0
  • 0

Ақындар көп сымбатты,
Әрқилы тек өресі.
Өлеңдерге сын қатты,
Уақыт бар төреші.

Толық

Данышпан дала

  • 0
  • 0

Айтамысың, пәк далам, айтамысың,
Жер бетiнiң сен де бiр байтағысың.
Жауға шапсаң, жататын дейдi сенiң
Сағат сайын құйылып қайта күшiң.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар