Өлең, жыр, ақындар

Тағы аңсадым

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 686
Көктем келiп, аспанда бұлт өргенде,
Қарай қалдық қол созып нұрлы ертеңге.
Алғаш рет құмартып қырға шықтық,
Қыз-бозбала жиылып гүл тергенде.
Өз қолыңмен бiр шоқ гүл берiп, құрбым,
Күнде-күнде қырларға елiктiрдiң.
Нұрым болып, сен менiң жырым болып,
Гүлмен бiрге құшаққа келiп кiрдiң.
Құшағына алғанда қос қанатым,
Балкыттың-ау кеудемнiң тас болатын.
Менiң балаң сезiмiм перiште едi,
Жалт қараған жанарға мас болатын.
Шалқып тұрды балбырап балаң шағым,
Өн бойымнан жүгiрдi алау-сағым.
Сен үйiңе кеткенде қарай-қарай,
Таң атқанша көруге тағы аңсадым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қиындықты осы бастан жеңе бер...

  • 0
  • 0

Қиындықты осы бастан жеңе бер.
Қиындықсыз қыран да өмір кешпейді.
Жақсы болсаң сен егер,
Менiң де атым өшпейдi.

Толық

Аңшы ата

  • 0
  • 0

Қолыңа бүркiт үйретiп,
Ақ құмай тазы қарғылап,
Ақтабан сойыл сүйретiп,
Астыңа мiндiң арғымақ.

Толық

Өнерге зергер хас адам

  • 0
  • 0

Өнерге зергер хас адам
Тастан да мүсiн қашаған.
Қанжарды ойлап таппастан,
Кесенi бұрын жасаған.

Толық

Қарап көріңіз