Аядым

Құс қанатты терістіктен соғар леп,
Жылусыз ба, сая күн?.
Сүмбіленің салқынына солар деп,
Гүлдер сені аядым.
Тізбектелген керуен күн көшердей,
Саған құшақ жаямын.
Селдетіп бір басылатын нөсердей,
Сезім сені аядым.
Қыр жамылып қырық рең тылсыммен,
Қоңыр кештің бояуын.
Батар күнге қарап ұзақ күрсінген,
Қарияны аядым.
Бұл ғұмырда бір біріне сай деме,
«Шаңы шықпас жаяудың»,
Жабыменен қатар қосқан бәйгеге,
Арғымақты аядым.
Таудан аққан ақ өзендей тасымай,
Сырғып жатыр баяу күн.
Жарқ етіп бір осып өтер жасындай,
Жастығымды аядым.
Уақытты тоқтата алмас мың айлаң,
Салар жүзге қаяу-мұң.
Көркімді әжім торлайды деп мұңайған,
Сұлуларды аядым.
Іңір сазы: мына жалған бекер деп,
Жоқ-ау, сірә баяның.
Жалған дүние сенен-дағы өтер деп,
Жайсаңдарды аядым.

---