Өлең, жыр, ақындар

Дауыл

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 523
(А.С. Пушкиннен)

Құшады мұнар, ышқынып теңіз,
Жағаға шыға келеді ойнап.
Толқынға төніп, шыңда тұр бір қыз,
Аққудай түнгі қанатын қомдап.
Жарқ та жұрқ етіп қанаты жалын,
От-нажағай тартады қызды.
Ұшырып қыздың орамал-шәлін,
Ұйтқиды дауыл теңселтіп құзды...
Бозғылт бір тартып, жылтылдар аспан,
Тұманда сұрғұлт – тамаша теңіз.
Дауыл көк, толқын – бәрінен асқан,
Емес пе ғажап шыңдағы сол қыз!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жас төкпен, өкінбен өткенге

  • 0
  • 0

Жас төкпен, өкінбен өткенге,
Өтер барша – гүліндей алманың.
Алтынша сарғаяр шақ жеткен бе,
Мен – жасарман қайтып, алдар арманым!

Толық

Ертегі

  • 0
  • 0

Аңқыған күннің исі киімінен,
Шопанға сәлем берем иіліп мен.
Еріп кетіп қойшыға сәби шақта,
Ертегім жоқ айтатын менің ондай,

Толық

Шырылдауық сағат

  • 0
  • 0

Шырылдайсың таң атпастан,
Шошыған жас бөбектей.
Көңілімді ашып ұйқы басқан,
Түн сағатын көбейтпей.

Толық

Қарап көріңіз