Өлең, жыр, ақындар

Дауыл

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 562
(А.С. Пушкиннен)

Құшады мұнар, ышқынып теңіз,
Жағаға шыға келеді ойнап.
Толқынға төніп, шыңда тұр бір қыз,
Аққудай түнгі қанатын қомдап.
Жарқ та жұрқ етіп қанаты жалын,
От-нажағай тартады қызды.
Ұшырып қыздың орамал-шәлін,
Ұйтқиды дауыл теңселтіп құзды...
Бозғылт бір тартып, жылтылдар аспан,
Тұманда сұрғұлт – тамаша теңіз.
Дауыл көк, толқын – бәрінен асқан,
Емес пе ғажап шыңдағы сол қыз!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Назды әуен әлдилеген бесігімнен

  • 0
  • 0

Назды әуен әлдилеген бесігімнен,
Сыбызғы жеткен сыңсып есігімнен.
Құлаққа мұң мен бақыт түгел дарып,
Уантар ғұмыр бойы қос уілмен.

Толық

Сөз соңы

  • 0
  • 0

Өмірге өзім борыштар,
Борыштар менмін мәңгіге!
Жинап-теріп, уа, достар,
Шерттім шәркез әңгіме.

Толық

Сен мені ішіңнен түсінесің

  • 0
  • 0

Сен мені ішіңнен түсінесің,
Сыртыңнан тек түсінбеген боласың.
Жұрт көзінше бақаша ісінесің,
Үрген қарындай кейін соласың.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар