Өлең, жыр, ақындар

Дауыл

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 454
(А.С. Пушкиннен)

Құшады мұнар, ышқынып теңіз,
Жағаға шыға келеді ойнап.
Толқынға төніп, шыңда тұр бір қыз,
Аққудай түнгі қанатын қомдап.
Жарқ та жұрқ етіп қанаты жалын,
От-нажағай тартады қызды.
Ұшырып қыздың орамал-шәлін,
Ұйтқиды дауыл теңселтіп құзды...
Бозғылт бір тартып, жылтылдар аспан,
Тұманда сұрғұлт – тамаша теңіз.
Дауыл көк, толқын – бәрінен асқан,
Емес пе ғажап шыңдағы сол қыз!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Майда қоңыр

  • 0
  • 0

Талпынып он бестегі айға көңіл,
Ән еді Ақан салған «Майда қоңыр».
Сыр шертіп, ғасыр жасап келе жатыр,
Қалайша сақтады екен байтақ өңір?!

Толық

Жаз бен қыс көкірегімнен орын тепкен

  • 0
  • 0

Жаз бен қыс көкірегімнен орын тепкен,
Жазықсыз жаным жырдың қорын төккен.
Қанымның мыңнан тамшы уын татқан
Кей қаскөй шабытыма өш шалқып жатқан.

Толық

Ұшан ой, ұшқыр қиял, албырт сезім

  • 0
  • 0

Ұшан ой, ұшқыр қиял, албырт сезім,
Шарықтап, шалқып келіп қонар жері –
Тұғыры махаббаттың – армен телі,
Өр жанды пендесімін соның өзім.

Толық

Қарап көріңіз