Өлең, жыр, ақындар

Дауыл

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 556
(А.С. Пушкиннен)

Құшады мұнар, ышқынып теңіз,
Жағаға шыға келеді ойнап.
Толқынға төніп, шыңда тұр бір қыз,
Аққудай түнгі қанатын қомдап.
Жарқ та жұрқ етіп қанаты жалын,
От-нажағай тартады қызды.
Ұшырып қыздың орамал-шәлін,
Ұйтқиды дауыл теңселтіп құзды...
Бозғылт бір тартып, жылтылдар аспан,
Тұманда сұрғұлт – тамаша теңіз.
Дауыл көк, толқын – бәрінен асқан,
Емес пе ғажап шыңдағы сол қыз!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шатқал

  • 0
  • 0

Баурында Ақшоқының бір шоқ жыңғыл,
Сол жерден басталған сай ұңғыл-шұңғыл.
Қияны барлап ұшып жүрді бүркіт
Шатқалдан шықпас па деп қоян үркіп.

Толық

Сары жазда қарауытып реңім

  • 0
  • 0

Сары жазда қарауытып реңім,
Өңірде ұшан қыдырып мен жүремін.
Оң жыланның терісіндей түледі,
Күн сәулесі жалын шарпып білегім.

Толық

Оққа ұшқан ақын

  • 0
  • 0

Ақын өлді! – құл боп арға,
Ұшты оққа. Улады өсек.
Кек ала алмай кетті арманда,
Асқақ басын жерге төсеп!..

Толық

Қарап көріңіз