Өлең, жыр, ақындар

Аспанда ұшқан бұлт ыдырап барад

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1064
(А.С. Пушкиннен)

Аспанда ұшқан бұлт ыдырап барады,
Мұңды жұлдыз бір жылт етіп қарады!
Сенің сәулең – нұрландырған даламды,
Күңгірт құз бен мүлгіп тұрған аралды.
Нәзік сәулең сонау көктен тіл қатты,
Ұйықтап қалған қиялымды оятты.
Сүйем сені! Сүйікті елдің кешінде
Шоқтай жайнап шығатының есімде.
Зәулім терек зеңгір көкпен таласқан,
Найқалады мирт, кипарис ағаштар,
Оңтүстіктің шуылдайтын толқыны,
Аралаушы ем тауын, сүйем мен соны.
Бергенде үйге түн пердесі түр өзге,
Ойға шомып қараушы едім теңізге,
Іздеуші еді сені жас қыз мұнарда,
Уа, дариға, сол дағы естен шығар ма!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қағады жігіт кақпаны

  • 0
  • 0

Қағады жігіт кақпаны,
Жұлқынады ит абалап.
Үйге бұл салған «аттаны»,
Келді деп ұры жағалап.

Толық

Ел толғауы

  • 0
  • 0

Бас қамын жалғыз жасаған,
Жапалақ жатыр жауында.
Дауылдан туған жас қыран,
Шарықтап ұшар дауылда.

Толық

Шалқыса арай ажарың

  • 0
  • 0

Шалқыса арай ажарың,
Талпынады ерке жүрегім.
Түскенде қиғаш назарың,
Үмітке мас боп жүремін.

Толық

Қарап көріңіз