Өлең, жыр, ақындар

Қасым Аманжоловтың домбырасына

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 968
Домбыра қайран, қалыпсың қаңсып,
Ақ төсіңе қоныпты шыбын.
Ақынға едің әріптес таңсық,
Жабырқап неге жатырсың бүгін?
Сағаңа мұңлы оралып бір күй,
Күмбірлеп кеудең толқушы еді ылғи.
Ішегің егіз бойға тоқ беріп,
Шымырлап жүрек кетуші еді еріп.
Назқоңыр сазбен ыңыранта тартып
Отырушы еді Қасымым балқып.
Сол күйің қайда, дариға, бүгін,
Домбыра сылқым, не болды саған.
Үзіліп шипа сиқырлы үнің,
Шынымен жырың болды ма тамам!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аңсарым өлең еді ес білгелі

  • 0
  • 0

Аңсарым өлең еді ес білгелі,
Ескірді жыр, арай таң ескірмеді.
Шымшыды жүрек қылын өкінішім,
Күй сырын көкейкесті кеш білгелі.

Толық

Жүрегім менің

  • 0
  • 0

Долданса дауыл, – құл мұхит,
Тұнығы қалмас шайқалмай.
Жүрегім менің – тұңғиық,
Тұнығын бұзбас Байқалмай.

Толық

Күзетші қойшының жыры

  • 0
  • 0

Айлы түнде момақан қой аңсап таңды жатады,
Қалың өзен қыбыр-жыбыр шыбындап тіл қатады.
Бөрі әккілер баспалайды, қанды сәтін аңдиды,
Қарауыл ай бҰлт жастанып, бейғам көктен қалғиды,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар