Өлең, жыр, ақындар

Қасым Аманжоловтың домбырасына

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 837
Домбыра қайран, қалыпсың қаңсып,
Ақ төсіңе қоныпты шыбын.
Ақынға едің әріптес таңсық,
Жабырқап неге жатырсың бүгін?
Сағаңа мұңлы оралып бір күй,
Күмбірлеп кеудең толқушы еді ылғи.
Ішегің егіз бойға тоқ беріп,
Шымырлап жүрек кетуші еді еріп.
Назқоңыр сазбен ыңыранта тартып
Отырушы еді Қасымым балқып.
Сол күйің қайда, дариға, бүгін,
Домбыра сылқым, не болды саған.
Үзіліп шипа сиқырлы үнің,
Шынымен жырың болды ма тамам!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шымкентім!

  • 0
  • 0

Шымкентім менің, Шымкентім,
Шыр етіп түскен босағам.
Өзіңмен мәңгі ниетім,
Жүректе тамшы болса қан.

Толық

Көкорай, Көсеге жон қандай салқын!

  • 0
  • 0

Көкорай, Көсеге жон қандай салқын!
Сол жерді мекен етті ізгі халқым.
Басына зиратының ел келгенде,
Бір аунап түскен шығар әкем марқұм!

Толық

Ермек іздеп асыр салған күндерім

  • 0
  • 0

Ермек іздеп асыр салған күндерім,
Сенің бүйтіп кетеріңді білмедім!
Ну орманым, құлазыған кең далам,
Кешіре гөр, бесігім ең сен менің.

Толық

Қарап көріңіз