Өлең, жыр, ақындар

Қасым Аманжоловтың домбырасына

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1045
Домбыра қайран, қалыпсың қаңсып,
Ақ төсіңе қоныпты шыбын.
Ақынға едің әріптес таңсық,
Жабырқап неге жатырсың бүгін?
Сағаңа мұңлы оралып бір күй,
Күмбірлеп кеудең толқушы еді ылғи.
Ішегің егіз бойға тоқ беріп,
Шымырлап жүрек кетуші еді еріп.
Назқоңыр сазбен ыңыранта тартып
Отырушы еді Қасымым балқып.
Сол күйің қайда, дариға, бүгін,
Домбыра сылқым, не болды саған.
Үзіліп шипа сиқырлы үнің,
Шынымен жырың болды ма тамам!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмірдің өтіп сабағын

  • 0
  • 0

Өмірдің өтіп сабағын,
Дүниеге бардай қарадым.
Тілімнің өткір садағын,
Қас жауыма қададым.

Толық

Күйші сейтек

  • 0
  • 0

Атыраудың іргелі елі
Бесігіндей ертектің.
Күнде думан жүрген жері
Күй перісі Сейтектің.

Толық

Сарнаған сары жазда сары аурудай

  • 0
  • 0

Сарнаған сары жазда сары аурудай,
Ақ қыста ыңқылдағап кәрі аурудай;
Қажайды көңіл қамын қамсыз түнде
Шалғайдан талмаураған сазды сырнай.

Толық

Қарап көріңіз