Өлең, жыр, ақындар

Шалқыған қараңғыда айдай аян

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 736
Шалқыған қараңғыда айдай аян,
Мен Қозы – Көрпешпін де, өлең – Баян.
Қодардай қызғаншақта қанжар бар деп,
Мен қалай махаббатта серттен таям?!
Баяным, мен мерт болсам, сен өлмеші,
Жамылып қара шәлі көлеңдеші.
Үміттің жетім қалса балапаны,
Бүркіттің баласындай кемелденші.
Ақында өлім егіз, өмір жалқы,
Егізі қалса сыңар, білер халқы.
Сапардың сонарында сорғалаған
Қаламның қанды ізі боп жатар арты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрегім менің тұңғыйық

  • 0
  • 0

Жүрегім менің тұңғыйық,
Бойлағанға Байқалдай,
Көктей мұхит кең мұхит,
Қалар ма, сірә, байқалмай!

Толық

Тіл

  • 0
  • 0

Шындықты сүйіп өтпекке тіл жаралған,
Тіл шыққан соң тарауға тоғыз таралған.
Сырға берік – сөзге серік болмайды,
Сыр шертіп кет келгенінше шамаңнан!

Толық

Қасым Аманжоловтың домбырасына

  • 0
  • 0

Домбыра қайран, қалыпсың қаңсып,
Ақ төсіңе қоныпты шыбын.
Ақынға едің әріптес таңсық,
Жабырқап неге жатырсың бүгін?

Толық

Қарап көріңіз