Өлең, жыр, ақындар

Шалқыған қараңғыда айдай аян

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 826
Шалқыған қараңғыда айдай аян,
Мен Қозы – Көрпешпін де, өлең – Баян.
Қодардай қызғаншақта қанжар бар деп,
Мен қалай махаббатта серттен таям?!
Баяным, мен мерт болсам, сен өлмеші,
Жамылып қара шәлі көлеңдеші.
Үміттің жетім қалса балапаны,
Бүркіттің баласындай кемелденші.
Ақында өлім егіз, өмір жалқы,
Егізі қалса сыңар, білер халқы.
Сапардың сонарында сорғалаған
Қаламның қанды ізі боп жатар арты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кеме үстіндегі таныстық

  • 0
  • 0

Тартып сапар Еділ-Донға,
Шықты кеме Москвадан.
Дегендей-ақ «Сапар оңға!»,
Қақ жарылды тасқын алдан.

Толық

Тарастың емені туралы жыр

  • 0
  • 0

Жүргенде Тарас айдауда
Шаншыған жалғыз шыбығы
Қорықшы болып жайлауда,
Сыңсыта шалып сыбызғы.

Толық

Кер дөнен

  • 0
  • 0

Жол ұзақ, бүлкілдей бер, кер дөненім,
Жағады жорға аяңмен тербегенің.
Шабар ем сары белден сағым қуып,
Жаныма батады тек терлегенің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар