Өлең, жыр, ақындар

Киіктің монологы

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 424
Адамзат, жанарыңа сыйып-күліп,
Жалғанның жайын жүр ем, жиі ұқтырып.
Азғындап кете ме деп, адам қылсам,
Құдайым жаратыпты киік қылып.
Танып ал, таныр болсаң ең дараны:
Киік ем, мекен еткен кең даланы.
... Аралмен бір тартылды пейілдерің,
Адамдар, ашамыз-ау енді араны.
Көркіммен серік болып сан арыңа,
Сыйдырғам мына әлемді жанарыма.
Тіліме бал боп тиген киікоты,
Көзімнен аққан жасым тамады ма?
Саулатқан көңілдерден күй-ағынды,
Текті едім, мөр ғып басқан тұяғымды.
Ұмытпа!
Менің атым – киік-күйік,
Көріп қал, құлап жатқан сияғымды.
Жаныңа кіріп әлі сыналай мұң,
Сендерді әлі талай сынар ай-күн.
...Адамдар кінәлі емес өліміме,
Салқыны ұрды деймін құралайдың!..
Сұмдықтың қызыл шоғы қоздағанда,
Сарыарқа!
Нең қалды енді тозбағанда?
... Тірілем бір күндері рух болып,
Кең далам сағыныштан боздағанда...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күз аспаны. Тырналар

  • 0
  • 0

Көңілсіздеу бар алап,
Сезіміме кім қарар?
… Жүрегімді жаралап,
Тыраулайды тырналар.

Толық

Талшыбық

  • 0
  • 0

Жапырағынан жас емес-ау, зар шығып,
Қара күздің жаңбырына малшынып.
Қалтырайды суық желдің өтінде,
Сен екеуміз отырғызған талшыбық.

Толық

Бір...

  • 0
  • 0

Адалдыққа тұнса деймін аймағым,
Адал жанға құшақ болды – жайғаным.
Бір-ақ рет берілетін өмірде,
Тәуекел деп, тура жолдан таймадым.

Толық

Қарап көріңіз