Өлең, жыр, ақындар

Асыққан алыстағы ақша таңға

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 575
Асыққан алыстағы ақша таңға,
Сал ақшам ат шалдырмас қақсасаң да.
Қондырып аққу-айды иығына,
Салады ымырттың ол тұйығына.
Айрылған үйірінен аққу сынды –
Сыңсиды әлде қайдан «Гәкку» мұңы.
Сәулемді сағынам мен жастықтағы,
Күндерде адастырған қақтықпалы.
Ұқсаған қарау түннің тіреуіне –
Қараймын көп жұлдыздың біреуіне.
Сәулемді көрмедің бе адастырған,
Өткінші уанышқа жанастырған?
Қайран қоңыр іңірім қондырмалы,
Күйдірмеді тәнімді, тоңдырмады.
Жерге айда табиғат ғашық қылған,
Зыр жүгіртіп тәулікті асықтырған.
Айға ұмтылған пендеге бақ дари ма,
Теңім менің қайда екен, ах, дариға?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жиендік

  • 0
  • 0

Нағашым менің – сырқынды қара сөз,
Өлең менің – ұрыншақ жиенім.
Жарапазаншыдай болмаса ез,
Ақындық еркелікті мен сүйемін!

Толық

Ақан сері

  • 0
  • 0

Беу, аңыз! Ертегіден негізің бар,
Бертінде қосқан оған егізің бар.
Көргеннен, естігеннен жазайын жыр,
Әрине, біреу ұқпас, біреу ұғар.

Толық

Шәкірт ойы

  • 0
  • 0

–Хош, есен бол, кісі боп қайт, қарағым, –
Деді шешем кеше ауылдан шығарда.
Көз жазғанша нүктеге ұзақ қарады,
Қалған нүкте, дариға, естен шығар ма?

Толық

Қарап көріңіз