Өлең, жыр, ақындар

Жауынгердің соғыстан соң көрген бірінші түсі

  • 03.04.2022
  • 0
  • 0
  • 507
Қош айтысып, анашым, асылыммен,
Қош айтысып, аяулы — ғашығыммен,
Қоштасып туған жермен шалғай қалған,
Кәусардай бұлағына қанбай қалған,
Қыршын жас достарыммен Отан қорғап,
Жүр екем отты кешіп қан майданда.
Қалдым мен сол соғыстан қайта оралмай,
Арманымды өмірге айта да алмай,
Жүрегім туған жер деп алып ұшқан,
Тағдыр ма: құрбан болдым, жаңылыстан.
Жылады-ау жан анашым қыршыным деп,
Жылады-ау жан жарым да сағыныштан.
Оянсам — түсім екен бұл ағайын,
Тұр төгіп, тереземнен күн арайын,
Бейбіт күн, ризамын мен өзіңе,
Түс көріп —
Өңімде қалай енді мұңаяйын?
Өңімде мен қуанайын.
Осылай өмірде мен оянайын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өз күшін өзі болып байқап алғаш

  • 0
  • 0

Өз күшін өзі болып байқап алғаш,
Тұлғалар қалды өмірде қайталанбас.
Абай мен Пушкин ақын дәл осылай
«Қайталанар» деп ешкім айта да алмас.

Толық

Үш дос немесе шырылдайтын сағат туралы жыр

  • 0
  • 0

Жарасқан жайсаң жастық кез болатын,
Тілеулес көңілдерге көз қанатын,
Бір-бірінсіз өтпейтін уақыт та,
Сағаттың үш тіліндей қозғалатын.

Толық

Ақыны боп қазақтың...

  • 0
  • 0

Жолдар деген тартылады жан-жаққа,
Тағдыр деген шашылады әр жақта,
Мадридте біз сырластық Елшімен,
Испандар да тұтқын бопты «Карлагта».

Толық

Қарап көріңіз