Өлең, жыр, ақындар

Мыңжылқы

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1071
Тау заңғары жүріске жол бермейді,
Соқпақ жолы жыландай иреңдейді.
Жүрегі ауру қайтады әудем жерден,
Ел – кәнігі, қатерден именбейді.
Бірте-бірте соқпақ жол бұраңдаған,
Тау басына апарар тұманданған.
Шыңқа бөгіп жатады таудың үсті,
Рауандап, толықсыған атқанда таң.
Бөгде-бөтен жете алмас қайран Бессаз,
Шалғынға аунап бозбастар болады мәз.
Етігімді бояған көк майсасы,
Жайлаудың сол, дариға, дәурені аз!
Шатыр тіккен аралға серілердей,
Табиғатты сүйсең сен, сүйші мендей!
Бір көріп қал жайлауды өтер болсаң –
Екі кетіп, өмірге екі келмей!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен мені ішіңнен түсінесің

  • 0
  • 0

Сен мені ішіңнен түсінесің,
Сыртыңнан тек түсінбеген боласың.
Жұрт көзінше бақаша ісінесің,
Үрген қарындай кейін соласың.

Толық

Тіл

  • 0
  • 0

Шындықты сүйіп өтпекке тіл жаралған,
Тіл шыққан соң тарауға тоғыз таралған.
Сырға берік – сөзге серік болмайды,
Сыр шертіп кет келгенінше шамаңнан!

Толық

Жиендік

  • 0
  • 0

Нағашым менің – сырқынды қара сөз,
Өлең менің – ұрыншақ жиенім.
Жарапазаншыдай болмаса ез,
Ақындық еркелікті мен сүйемін!

Толық

Қарап көріңіз