Өлең, жыр, ақындар

Сиқыр бұлақ, көз жауқарын аласың

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 681
Сиқыр бұлақ, көз жауқарын аласың,
Қайдан шықтың, қайда лағып барасың?
Сар даланың саурын тіліп таспадай,
Табиғатқа тұрсың беріп жарасым.
Тау суының тыңдап күйін сылқылдақ,
Орнаттың ба жағаңа саз былқылдақ?
Бір ғасырда бір-ақ туар дарындай,
Жапан түзде шықтың ба әлде бұрқылдап?
Шалқырсың ба қиыр асып, көл болып,
Кетерсің бе сіңіп құмға шөл болып;
Қауын-қарбыз сабағында шымырлап,
Жатырсың ба көгендеулі төл болып?
Жарың – ағын, жұмбақ жаһан – тұрағың,
Ессе самал, сыбдырлар тек құрағың.
Сылқылдаған күлкің жайлы құлаққа,
Қайсы өзеннің сіңлісі едің, шырағым?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жиендік

  • 0
  • 0

Нағашым менің – сырқынды қара сөз,
Өлең менің – ұрыншақ жиенім.
Жарапазаншыдай болмаса ез,
Ақындық еркелікті мен сүйемін!

Толық

Алматым!

  • 0
  • 0

Талпынам өзіңе ылғи болса лажым,
Қалады аулақта ұмыт өкпс-назым.
Толғаймын туған тілдің пернесін мен,
Кеудемде күмбірлейді көңіл сазым.

Толық

Сапырып көңіл күйін тереңдерден

  • 0
  • 0

Сапырып көңіл күйін тереңдерден,
Жасаймын сиқыр сусын өлеңдерден.
Лебізім құлақ құрышын қандырады,
Әлемде қашады тек кереңдерден.

Толық

Қарап көріңіз