Өлең, жыр, ақындар

Қыдырма

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 601
Соғамын туған жерге қайта-қайта,
Бір себеп бар, тіл білмес сырын айта.
Қыдырсам өзен бойлап, жапа-жалғыз,
Көреді онымды ерсі туған тайпа.
«Ауылымыз, – дейді бір шал, – майда қала,
Алдымен сен келесің айдалаға.
Бар мүлкің қалтаңдағы тіс тазартқыш,
Жарар ма су басында шайнамаға?!»
Керінбей қалмас түзде кісіде мін,
Мен сұрау белгісіне түсінемін.
Сонда да түзде жортпай тұра алмаймын,
Асырар арыстандай күшігенін.
Баланы собық тігіп, жарыстырған,
Күндерді шалдың осы алыс қалған.
Тігілер бәйгеге енді собықтай сом,
Бұйырды қалам-ұшы жарыс маған!
Барайын аулыңа өзім шаршағанда,
Шағымды бала жарыс аңсағанда;
Жатайын аунап-қунап тал күркеңде,
Осы деп аяулы жер жер шарында!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жұрт, менің жырым – баршаңызда

  • 0
  • 0

Туған жұрт, менің жырым – баршаңызда,
Ақ қайың, ал-қара көк аршаңызда.
Үйреткен табиғаттай кең болуды,
Атырау, ақ селеулі Арқаңызда.

Толық

Мақта жыры

  • 0
  • 0

Қауашақ ашқан мақта балапандай,
Талпынар күн нұрына мейірі қанбай.
Найқалып көз тартады кең далада,
Мұхитта пайда болған жас аралдай.

Толық

Көкшетау

  • 0
  • 0

Арқада, көк мұнармен көмкеріліп,
Көкшетау кербез нардай жатыр шөгіп.
Біртіндеп төңірегіне тарағандай,
Бәрі де сұлулықтың соңына еріп.

Толық

Қарап көріңіз