Өлең, жыр, ақындар

Қыдырма

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 613
Соғамын туған жерге қайта-қайта,
Бір себеп бар, тіл білмес сырын айта.
Қыдырсам өзен бойлап, жапа-жалғыз,
Көреді онымды ерсі туған тайпа.
«Ауылымыз, – дейді бір шал, – майда қала,
Алдымен сен келесің айдалаға.
Бар мүлкің қалтаңдағы тіс тазартқыш,
Жарар ма су басында шайнамаға?!»
Керінбей қалмас түзде кісіде мін,
Мен сұрау белгісіне түсінемін.
Сонда да түзде жортпай тұра алмаймын,
Асырар арыстандай күшігенін.
Баланы собық тігіп, жарыстырған,
Күндерді шалдың осы алыс қалған.
Тігілер бәйгеге енді собықтай сом,
Бұйырды қалам-ұшы жарыс маған!
Барайын аулыңа өзім шаршағанда,
Шағымды бала жарыс аңсағанда;
Жатайын аунап-қунап тал күркеңде,
Осы деп аяулы жер жер шарында!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шатқал

  • 0
  • 0

Баурында Ақшоқының бір шоқ жыңғыл,
Сол жерден басталған сай ұңғыл-шұңғыл.
Қияны барлап ұшып жүрді бүркіт
Шатқалдан шықпас па деп қоян үркіп.

Толық

Жалындаған жас шырайы

  • 0
  • 0

Жалындаған жас шырайы,
Шуғыласындай алтын таңның.
Жарқ-жұрқ етіп қанат жайды,
Жалауындай замананың.

Толық

Кеме

  • 0
  • 0

Дүние – кеме теңізді шексіз айналған,
Сапар басы дәмеленер сайраннан.
Айдың нұры теңізді тербеп, тулатса,
Теңселер кеме шыққанша шалғай қайраңнан.

Толық

Қарап көріңіз