Өлең, жыр, ақындар

Қыдырма

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 657
Соғамын туған жерге қайта-қайта,
Бір себеп бар, тіл білмес сырын айта.
Қыдырсам өзен бойлап, жапа-жалғыз,
Көреді онымды ерсі туған тайпа.
«Ауылымыз, – дейді бір шал, – майда қала,
Алдымен сен келесің айдалаға.
Бар мүлкің қалтаңдағы тіс тазартқыш,
Жарар ма су басында шайнамаға?!»
Керінбей қалмас түзде кісіде мін,
Мен сұрау белгісіне түсінемін.
Сонда да түзде жортпай тұра алмаймын,
Асырар арыстандай күшігенін.
Баланы собық тігіп, жарыстырған,
Күндерді шалдың осы алыс қалған.
Тігілер бәйгеге енді собықтай сом,
Бұйырды қалам-ұшы жарыс маған!
Барайын аулыңа өзім шаршағанда,
Шағымды бала жарыс аңсағанда;
Жатайын аунап-қунап тал күркеңде,
Осы деп аяулы жер жер шарында!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана хаты

  • 0
  • 0

Анаң пақыр сағынды бек
Шалғайдағы шырағын.
Дұғай-сәлем айтады көп
Сәби кезгі түрағың.

Толық

Күзетші қойшының жыры

  • 0
  • 0

Айлы түнде момақан қой аңсап таңды жатады,
Қалың өзен қыбыр-жыбыр шыбындап тіл қатады.
Бөрі әккілер баспалайды, қанды сәтін аңдиды,
Қарауыл ай бҰлт жастанып, бейғам көктен қалғиды,

Толық

Мен сыншымын досқа да, дұшпанға да

  • 0
  • 0

Мен сыншымын досқа да, дұшпанға да,
Опасыз қыз, опалы мыстанға да.
Бұлаңдатар құйрығын шабынған ит,
Қылышқа ұқсап қыли көз сұстанғанда.

Толық

Қарап көріңіз