Өлең, жыр, ақындар

Сапырып көңіл күйін тереңдерден

  • 12.12.2020
  • 0
  • 0
  • 711
Сапырып көңіл күйін тереңдерден,
Жасаймын сиқыр сусын өлеңдерден.
Лебізім құлақ құрышын қандырады,
Әлемде қашады тек кереңдерден.
Лаулаған тұла бойым қызыл өлең,
Өлеңнің жалынына жүзіп өлем.
Көктеммен көріскенше асығам мен,
Өмірімнің келе жатып күзіменен.
Арада алты ай жатыр қар жамылған,
Бетіне сары аяздан зәр жағынған.
Шиқылдар ақ белесте алақаншық,
Адасып шілдедегі сар сағымнан.
Шыдатпай шалғайдағы өрттің лебі,
Сөгілер сықырлаған серттің белі.
Сыланған сұлу қыздай шығар көктем,
Табылып табиғаттан дерттің емі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкшетау

  • 0
  • 0

Көкшетау көк күмбездей төңкерілген,
Орманмен сексен көлі көмкерілген.
Аралы мұхит түздің теңдесі жоқ,
Ауысқан ертегіге ертегіден.

Толық

Дерт

  • 0
  • 0

Жүректің дерті тілімде,
Өлсем де сайрап өлемін.
Жоқтаса болды түбінде,
Ғашығым мені – өлеңім!

Толық

Жазғы жаңбыр

  • 0
  • 0

Тілеп сусын тұрды шілде,
Шегірткесі шырылдап.
Түсінгендей сол бір тілге,
Шықты сұр бұлт қырындап.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар