Өлең, жыр, ақындар

Сапырып көңіл күйін тереңдерден

  • 12.12.2020
  • 0
  • 0
  • 625
Сапырып көңіл күйін тереңдерден,
Жасаймын сиқыр сусын өлеңдерден.
Лебізім құлақ құрышын қандырады,
Әлемде қашады тек кереңдерден.
Лаулаған тұла бойым қызыл өлең,
Өлеңнің жалынына жүзіп өлем.
Көктеммен көріскенше асығам мен,
Өмірімнің келе жатып күзіменен.
Арада алты ай жатыр қар жамылған,
Бетіне сары аяздан зәр жағынған.
Шиқылдар ақ белесте алақаншық,
Адасып шілдедегі сар сағымнан.
Шыдатпай шалғайдағы өрттің лебі,
Сөгілер сықырлаған серттің белі.
Сыланған сұлу қыздай шығар көктем,
Табылып табиғаттан дерттің емі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен сыншымын досқа да, дұшпанға да

  • 0
  • 0

Мен сыншымын досқа да, дұшпанға да,
Опасыз қыз, опалы мыстанға да.
Бұлаңдатар құйрығын шабынған ит,
Қылышқа ұқсап қыли көз сұстанғанда.

Толық

Дауыл

  • 0
  • 0

Құшады мұнар, ышқынып теңіз,
Жағаға шыға келеді ойнап.
Толқынға төніп, шыңда тұр бір қыз,
Аққудай түнгі қанатын қомдап.

Толық

Әрі іні, әрі аға

  • 0
  • 0

Мен Шоқанға әрі іні, әрі ағамын,
Ресейді мен де еркін араладым.
Орысша мен білсем де құдды Шоқан,
Туған тілде елімді сараладым.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар