Асыл анам!

Ана деген — асылым, кең бұлағым,
Анашым, өмірдегі сен тұрағым.
Алғашқы құлағыма естілгені,
Анашым, өзің айтқан сөз, жыр-әнің.

Өмірді көргенім бұл өз арқаңда,
Сені мен жырға қосам ән салғанда.
Өзіңе деген барша қарыздарды,
Еш бір жан өтей алмас бұл жалғанда.

Анамның әр бір сөзі бұйрық маған,
Бір өзіңе бағынар ой мен санам.
Әлемнің адамдары ғана емес,
Өзіңмен көркейген бұл әсем далам.

Көзімді алғаш рет ашқанымда,
Бұл жерге алғаш аяқ басқанымда.
Ең алдымен, анашым, сені көрем,
Өзіңмен ашық әр кез аспаным да.

Арнайды бұл өлеңді саған балаң,
Өзіңе табынады барша ғалам.
Мен үшін ең қымбатты, қасиетті,
Жұмағым өзіңсің ғой асыл Анам!

---