Өлең, жыр, ақындар

Көкжиекке сіңген жол

  • 20.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1473
Тағдыр бізге жасамайды бекер сын,
Алды-артыңды білген жөн.
Мені қайда апарады екенсің,
Көкжиекке сіңген жол?
Көкжиектің ар жағында – арманым,
Бер жағында – үмітім.
Бір жақсылық, бір жамандық – жан-жағым,
Тас төбемде – ұлы күн.
Айналдырған жалғыз өмір – бес күндік,
Оны-дағы аз көріп...
«Өлеңіміз өлтірмейді!» –деп бізді,
Жұбанамыз мәз болып.
Тарамданған тамырындай даламның,
Шақырады жол мені.
Жүріп өткен ізіменен бабамның,
Жүріп өтсем мен де бір.
Жарым көңіл болады екен секемшіл,
Дерегі жоқ күндерден.
Мені қайда апарады екенсің,
Көкжиекке сіңген жол.
Барлық жолдар бастаса ғой бақытқа,
Шашу шашып гүлден мол!
Мені қайда апарасың, асықпа –
Көкжиекке сіңген жол.
Сапарымды бастадым ғой жаңадан,
Жасқанамын мен неден?!
Бәрібір де соңғы аялдамадан,
Басқаларға жол берем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мектебіме

  • 0
  • 0

Арналсын саған тілектер,
Елжіреп соқсын жүректер.
Ұяңнан ұшты қаншама,
Қанатын қағып түлектер?!

Толық

Әліппе қасиеті

  • 0
  • 0

Туған тілдің бастауы,
Әріптерден тараған.
Әліппеден ең алғаш,
Білім алған бар адам.

Толық

«Жабайы Роза». Қара сиыр...

  • 0
  • 0

Кешқұрым мезгіл. Сиырын сауып
Болған соң, көне киімін қағып -
Үйге енді әжей, мал қора жаққа
Бұрылып, көздің қиығын салып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар