Өлең, жыр, ақындар

Жусан иісі

  • 20.12.2020
  • 0
  • 0
  • 2907
Жондағы боз жусанды құлын жалды,
Бұрқыраған иісі мұрын жарды.
Былтыр келіп қайтып ем шала мас боп,
Сол құмарым, шіркін-ай, бүгін қанды.

Шайыры ма әжемнің ақ шашының,
Қаңсығы ма атамның шақшасының,
Қышқылы ма қымыз бен қымыранның,
Буы ма әлде қазақтың жақсы асының?

Соны иіскеп:
Бүгілгенде қасіреттен,
Бабамыздың, – дейді, – көзінің жасы кепкен.
Меніңше, бірді емес, ол бәрімізді,
Сайын дала сазына ғашық еткен.

О, досым,
Ауылыңа түспейді жол,
Әкетсе қиыр тартып қиыс кейде ол,
Кез келген жотасына сахараңның,
Ауна да боз жусанын иіскей бер...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тауқұдірет

  • 0
  • 0

– Тауқұдірет, мекен еткен орманды,
Кішкентай құс, – деді де қарт толғанды.
Үкілеген домбырасын қолға алды,
Алға ұмсынып, екі иығын қомданды.

Толық

Жетім қозы

  • 0
  • 0

Көп қозылар жатқанда енесіне жамырап,
Ол тұрады бір шетте өкси зарлап-маңырап.
Жаутаңдаған жанармен сүзіп шығып маңайды,
Жабырқайды, жан-жаққа жалтақ-жалтақ қарайды.

Толық

Семей кеші

  • 0
  • 0

Күреңденіп күннің соңғы шапағы,
Көкжиекке өрт боп жанып батады.
Асып-таспай, арнасында ақырын,
Ерке Ертіс сабырлы ағып жатады.

Толық

Қарап көріңіз