Өлең, жыр, ақындар

Тақуа

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 815
Фәниден таппай бәтуа,
Бақиға кеткен сан сұрақ.
Соларды жазсам хатыма,
Моладан қайта аршып ап.
Құбыла бетке жантайған,
Құраншыл ерді тапап бір.
Күні өшіп, Айы шалқайған,
Күнәһар заман қақап тұр.
Жаназа-жырын сарнатып,
Мүрид жүр мұңымды ұққан боп.
Ұртына май мен қан қатып,
Қазақ тұр битін сыққан боп.
Ажалдың иісін мүңкітіп,
Мүңкір де нәңкүр жайсаң-дүр.
Шекесін шатақ шылқытып,
Әзәзіл көкем ән сап жүр.
Аспанға зәузат сыймайды,
Жердегі жүрек — қансүрек.
Періште мені қинайды,
Махаббатымнан алшы деп.
Қайтейін ондай сезімді?!
Есті алар жүрек қансырап.
Жұмдырмас сосын көзімді,
Табытта жатқан сан сұрақ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарағаш

  • 0
  • 0

Толғана алатын,
Таңғала алатын менен гөрі
Қарағаш Аллаға жақын.
Өйткені, ол бұтағын көкке жайып,

Толық

Күпірлік

  • 0
  • 0

Сен өлген күні —
Жек көрер жұрттың күн-түні теңелген күні —
Ақтамақ ару отырар алқымнан алып,
Қыпша бір белін қынаған кемер белдігі.

Толық

Шайтан ағаш

  • 0
  • 0

“Қара да беріш қайың боп” қаттым,
нала-сырды еміп желегім.
Сазды жер сор боп, уайым-батпақтың
жағасында өніп келемін.

Толық

Қарап көріңіз