Өлең, жыр, ақындар

Тақуа

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 786
Фәниден таппай бәтуа,
Бақиға кеткен сан сұрақ.
Соларды жазсам хатыма,
Моладан қайта аршып ап.
Құбыла бетке жантайған,
Құраншыл ерді тапап бір.
Күні өшіп, Айы шалқайған,
Күнәһар заман қақап тұр.
Жаназа-жырын сарнатып,
Мүрид жүр мұңымды ұққан боп.
Ұртына май мен қан қатып,
Қазақ тұр битін сыққан боп.
Ажалдың иісін мүңкітіп,
Мүңкір де нәңкүр жайсаң-дүр.
Шекесін шатақ шылқытып,
Әзәзіл көкем ән сап жүр.
Аспанға зәузат сыймайды,
Жердегі жүрек — қансүрек.
Періште мені қинайды,
Махаббатымнан алшы деп.
Қайтейін ондай сезімді?!
Есті алар жүрек қансырап.
Жұмдырмас сосын көзімді,
Табытта жатқан сан сұрақ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біздің қазақ

  • 0
  • 0

Кеше:
Маңдайында пешене бар жазылған,
Дүниені тітіреткен даңқымен.
Көрден аттап жан-жағында қазылған,

Толық

Өмір - ертегі

  • 0
  • 0

Ағараңдап елес кезді Ай астын,
Ақсораңнан құлады алып көлеңке.
Ақ қайыңға асылады жел ерке,
Елжіреп тұр, елбіреп тұр иен өлке.

Толық

Фәни-құс

  • 0
  • 0

Мен бе...
Сен бе...
ОЛ ма әлде кінәлі –
Неге оттан түтін иісі шығады?

Толық

Қарап көріңіз