Өлең, жыр, ақындар

Тағы да саған

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 638
Сен неткен әдемі едің?!
Аппақ гүлім, ақ қанат көбелегім!
Жанарыңда, жаныңда бейкүнәлік,
Сені бәрі періште дейтіні анық.
“Пері” деп ең сен мені.
Есіңде ме?
Сері емеспін, перімін.
Кешір, неге?
Мен ғой періштелікті сенен көрем,
Ал сен артық санайсың мені өңгеден.
Сен — періште.
Мен — пері.
Пенде емеспіз,
Бір-ақ жанбыз екеуіміз, бөгде емеспіз.
Мендегі бар сезімнің сенде бәрі,
Сезгіш көңіл мұны да аңғарады.
Пәктік сенде.
Емес ол жараланған,
Жүрегіңде — нұр-үміт, алау-арман.
Менің жаным сыр мен күй тола қалған,
Соның бәрін тек сенен, сенен алғам.
Ол кеше-тін...
Ал қазір сен де жалғыз,
Мен де жалғыз.
Көңілде — саржағал күз.
Талай таңың мені ойлап атқан шығар,
Шық боп тұнып кірпікке пәк тамшылар.
Мен де солай, тамаққа тас кептеліп,
Мөлтек мұңдар жанарға жас боп келіп,
Жас боп кетіп...
Өзгермей күндегі рай,
Сағат санап сарғайып жүргенім-ай!
Күндерім-ай, өзіңсіз жалғыз өткен,
Түндерім-ай, сені аңсап таң күзеткен.
Сені ғана тілейді жан дүнием,
Сенің өртің-дертіңе мәңгі күйем.
Түн қойнынан тұнжырап қарасыңнан,
Менің жаным жай таппай аласұрған.
Сенің, сенің сыңғырлап бір күлгенің,
Жүрегімнің лүпілі бұл күндері...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тоқсаныншы жылдар. “Тасқора” сыраханасы

  • 0
  • 0

Тұнжырап түн келгенде тас қалаға,
Оянып шырт ұйқыдан қасқа Нала,
Мұңдылау жас ақынның кейпіне еніп,
Кіретін елмен бірге “Тасқораға”.

Толық

Қайыршы

  • 0
  • 0

Мен кеше көрдім сұп-суық өңін тірліктің,
Безеріп беті, көзінің нұры суалып,
Қарайды маған.
О, оның сұсы сұмдық тым.

Толық

Сіз бен біз

  • 0
  • 0

Тағы бір жаз жалт етіп көзден ұшты,
Күзден көріп күрсіндік өзгерісті.
Жапырағы жұлынған жадау талдай
Жалғай алмай біз жүрміз сөз бен істі.

Толық

Қарап көріңіз