Өлең, жыр, ақындар

Тағы да саған

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 679
Сен неткен әдемі едің?!
Аппақ гүлім, ақ қанат көбелегім!
Жанарыңда, жаныңда бейкүнәлік,
Сені бәрі періште дейтіні анық.
“Пері” деп ең сен мені.
Есіңде ме?
Сері емеспін, перімін.
Кешір, неге?
Мен ғой періштелікті сенен көрем,
Ал сен артық санайсың мені өңгеден.
Сен — періште.
Мен — пері.
Пенде емеспіз,
Бір-ақ жанбыз екеуіміз, бөгде емеспіз.
Мендегі бар сезімнің сенде бәрі,
Сезгіш көңіл мұны да аңғарады.
Пәктік сенде.
Емес ол жараланған,
Жүрегіңде — нұр-үміт, алау-арман.
Менің жаным сыр мен күй тола қалған,
Соның бәрін тек сенен, сенен алғам.
Ол кеше-тін...
Ал қазір сен де жалғыз,
Мен де жалғыз.
Көңілде — саржағал күз.
Талай таңың мені ойлап атқан шығар,
Шық боп тұнып кірпікке пәк тамшылар.
Мен де солай, тамаққа тас кептеліп,
Мөлтек мұңдар жанарға жас боп келіп,
Жас боп кетіп...
Өзгермей күндегі рай,
Сағат санап сарғайып жүргенім-ай!
Күндерім-ай, өзіңсіз жалғыз өткен,
Түндерім-ай, сені аңсап таң күзеткен.
Сені ғана тілейді жан дүнием,
Сенің өртің-дертіңе мәңгі күйем.
Түн қойнынан тұнжырап қарасыңнан,
Менің жаным жай таппай аласұрған.
Сенің, сенің сыңғырлап бір күлгенің,
Жүрегімнің лүпілі бұл күндері...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өрт

  • 0
  • 0

Жел жоғалды аспанға, дала тыныш.
Жадау тартты жабырқау жаратылыс.
Момын қырлар күйдірсе күнге арқасын,
салқын ауа сағалап шың-жартасын,

Толық

Бұлттар

  • 0
  • 0

Бұлттар ауып барады қаңбақтардай,
Немесе атам қуған қалмақтардай.
Ағыл-тегіл көз жасын көрсетпеуге,
Тас төбемнен әрі аунап аулақ барғай.

Толық

Жамшы. Ұрыңқай тауы

  • 0
  • 0

Ей, қазақ, есіңде ме, ежелгі жыр,
Жыр сынды жылап аққан өзен ғұмыр?
Іргеге Ораң, Қайдай* дұшпан ел кеп,
Сұр жебе адырнада кезеулі дүр.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар