Өлең, жыр, ақындар

Сәуір

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 742
Көкше теңіз, жағаңа көктем кеп тұр,
Көктем кеп тұр — аспаны көкпеңбек нұр.
Жиырма үшінші көктемім бүрін жарып,
Қыс қылтадан қырқылып, қыбым қанып.
Көк теңіздің отырмын жағасында
Ерік беріп сезімге — шығынданып.
Теңіз жатыр көктемі күле кірмей,
Жылап еріп, көк тоңы бір егілмей.
Бұ да бір бейдауа дерт жамаған ба
Мысалы, менің жүдеу жүрегімдей?!
Жыр төгіп, жыламай ма, жылынбай ма,
Мұз қылып шаға ала ма мұңын қайла?!
Шарқ ұрған шағалаға шалқып ерер,
Біздерге қайта оралғыш ғұмыр қайда!
Өтеді, кетеді өмір өкіндіріп,
Сен неге егілмейсің етің жібіп?
Мен неге мелшиемін мешеу құлдай?
Толқының тебіренсе ғой бетімді ұрып.
Келші енді, көтерілші,
Таста мұзды,
Бар әлем байыта алмас басқа бізді.
Көктем ғой, көкешім-ау, көркейсеңші,
Ертең-ақ кешеміз ғой қасқа күзді.
Кел енді, қауышайық, Көкше теңіз,
Мен — жастық, сен — мұңайған кексе теңіз.
Табысып, тебіренсек дүр әлемге,
Кешегі өткен күнін көксетеміз.
Көкше теңіз, жағаңа көктем кеп тұр...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тоқырауын Балқашқа құймады

  • 0
  • 0

Тұнық басы — Қайдауыл-Шеруке-ді,
Тымық демін құм-қырман шөл іркеді.
Тоқырауын неше жыл тасымай кеп,
Биыл сойқан салад деп ел үркеді.

Толық

Үшеу

  • 0
  • 0

Бір-бір үйдің бір-бір жалғыз ұлы едік,
Дос-жақынын бауыр қылған тағдыры.
Бір әлемнің жалқы жалқын Күні едік,
Кеңістігін кестелеген таң нұры.

Толық

Күзгі хат

  • 0
  • 0

Жапырағын қайыңның жел ұрлайды,
Күздің өңі өзгеше:
Өмір. Қайғы.
Жас қайыңнан жұлынған жапырақ кеп,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар