Алмасып жарық күн мен қараңғы түн

Алмасып жарық күн мен қараңғы түн,
Тұлғаммен ертеңге еніп барам бүтін.
Түпсізге қайырылмасқа аттанбаққа,
Түбі бір кесіледі адамға үкім.
Сол күні кетер ара шын алшақтап,
Құм басып жоғалады-ау мынау соқпақ.
Достық бар, одан өзге ештеңе жоқ,
Біздегі бар белгіні тұрар сақтап.
Достық бар, одан өзге ештеңе жоқ,
(Болмаса болмашыдан сескенер ек).
Сезімнің секем салар бәрі алдамшы,
Ертең — сау, түсте — дертті, кеште — медет.
Білмеймін менің сырым кімге аянын,
Күн сайын үміт қашып, ұлғаямын.
Санама саңылаудан сәуле салған,
Жалғыз дос — жанға дауа жырды аядым.
Жалғыз дос жанға дауа жыр ғана ма,
Есілген есіл жігер құм қалада.
Тәңірім, тәспіқ ұстар медет берші,
Жүрегі жырым-жырым бір балаға...

---