Өлең, жыр, ақындар

Абақты. Декабрист

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 468
Құбыла бетті қан жапты,
Күн екен сөнген өртеніп.
Көктегі анау шаңдақты
қызыл нұр барад көмкеріп.
Қалжырап келіп құладым,
Жалп етіп өшкен жалындай.
Жарқ еткен мен бір нұр-ағын,
Полярдың шұғыла таңындай.
Ыңырсып ымырт теңселіп,
Төрт құлақты түн жер сүйді.
Жамылып күлді мен шөгіп,
Кеудемде бір күй сыңсиды.
Шығыстан шырай келместей,
Алып түн мынау, табыт түн.
Тұтасып көкте сең көшпей,
Жанары жабық жарықтың.
Құбыла бетті жапты қан,
Өртеніп өшті Күн ғарып.
Абдырап несін аптығам,
Боз таңды күтем сұрланып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шатырша

  • 0
  • 0

Шатырша...
Жапан түзде жауын қырған батырша,
Қажып-талып, мұнартып тұр, қайтейін,
соны көрген жүрегімді, аһ ұрса.

Толық

Ондық шам

  • 0
  • 0

Тұсыма кеп бекітерде түн ірге,
Ондық шам боп сығаладым іңірге.
Батқан күннің барша нұрын сіміріп,
Жалыныммен көр ызғарын бір ұрып,

Толық

Күнпаякүн

  • 0
  • 0

Қатпар-қатпар қара түн,
Ақ қар жапқан тұл дала.
Қарға-құзғын қанатын
Қанға малған, былғаған.

Толық

Қарап көріңіз