Өлең, жыр, ақындар

Қарасайдың жүрегін, Андас бидің шешендігің берген бе?

  • admin
  • 07.01.2024
  • 0
  • 0
  • 426
Қарасайдың жүрегін, Андас бидің шешендігің берген бе?
Суырылдың семсердей сұрқай заман келгенде.
Шыбын жаның шырқырап қиянатты көргенде,
Шамырқана жыр жаздың ішқұсалық шерменде.
Ер қадірін кім білген түйсіксіздер түңілтті-ау,
Еh, қадірін білер ел, әттең-ай деп өлгенде.
Тұлпарыңның тұяғы тасқа шауып кетілді,
«Елім» деген жүрегің жыртылумен жетілді.
Арыстандай айбатпен, жолбарыстай қайратпен,
Аңға атылып арылдап, өртке бұрдың бетіңді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғызы едім

  • 0
  • 0

Жалғызы болдым иманды ата-ананың,
Құлыны болдым жусанды жұпар даланың,
Жалбызы болдым бұлбұлды бұлақ жағаның.
Бұла боп өстім, бұғалық түспей мойныма,

Толық

Таластың ару еркесі

  • 0
  • 2

Аққудай сызылтып бір ән салдың да,
Қайыңдай тербетілдің қарсы алдымда.
Жалындай ыстық демің бетті шарпып,
Жаутаңдап тұра бердім тамсандым да.

Толық

Ризамын құбылыстың бәріне де

  • 0
  • 0

Ризамын құбылыстың бәріне де,
Көгілдір көктем, қыстың кәріне де.
Тағдырым тақия емес басымдағы,
Кезігіп, кез боламын әлі неге?

Толық

Қарап көріңіз