Өлең, жыр, ақындар

Романс

  • 03.01.2021
  • 0
  • 0
  • 931
Нүри Арслановтан

Болсаң да сен жатқа несіп,
Жар болсаң да бөгде жанға,
Мазасыз ой ерегесіп,
Келеді алып осы маңға.
Құспен бірге оянамын,
Таң нұрынан сені көрем.
Сезесің ғой ой алаңын,
Бұл сәт мені кешір, өлең!
Күшті едің, сен не қылған,
Жалындаған от махаббат!
Сен бересің өліге жан.
Өлеңге өріс, ойға қанат!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алғашқы кездесу

  • 0
  • 0

Аралап Қайнарды келемін
Гүл бақтың, нұр бақтың өзіндей
Баурайды жаныңды жарқын күй
Алғашқы оянған сезімдей.

Толық

Ұяласып ылғи қиқым-сиқыммен

  • 0
  • 0

Ұяласып ылғи қиқым-сиқыммен
Өш алмақсың мынау қиқы-сыйқыңмен.
Білуші ме ең, «хан артынан жұдырық»
Бір кездері Абайға да ит үрген.

Толық

Қобдиша бетіндегі сурет

  • 0
  • 0

Көркің қандай, япыр-ай, көгілдір Ніл,
Аймағыңа көк мұнар төгіпсің нұр.
Жағандағы майысқан мәуелі бақ
Тамашалап бейнесін түйелі тұр.

Толық

Қарап көріңіз