Өлең, жыр, ақындар

Ұрлаттым

  • 03.01.2021
  • 0
  • 0
  • 446
Сезілмес сырын ажармен
Жалғыз ауыз тіл қаттың.
Өміріме жетер азармен,
Жан тағатымды ұрлаттым.
Толқынның терең түбінен,
Жүз қайта шығып, мың баттым.
Сен қыран жырын жырладың,
Жұпарын жұтып гүл бақтың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Зүлфияға

  • 0
  • 0

Көрмесем дағы жүздесіп,
Ашпасаң дағы күнде есік.
Бейтаныс, бөтен емеспіз
Жататын мынау кім десіп.

Толық

Дот

  • 0
  • 0

Бородино даласы!
Куәсі қырғын ойранның.
Шіркін жер – ана жарасы
Қанша екен, сірә, ойладым.

Толық

Ана жанын тербеген

  • 0
  • 0

Сен аспаған алдындағы ер, белең...
Сол еді ғой ана жанын тербеген.
Түнде оят, күндіз мейлің мазала –
Байғұс ана не күйіңе көнбеген!

Толық

Қарап көріңіз