Өлең, жыр, ақындар

Үміт оты

  • 03.01.2021
  • 0
  • 0
  • 2511
Талай үрлеп үміт отын жандырдым,
Себебісің жана туған сан жырдың.
Сезімді де, төзімді де көңілдің
Көпірінен жүз өткіздім, жан құрбым.
Соңы боп па бұл өмірде сынақтың!
Өзің үшін, өзім үшін шыдаппын.
Айдындағы ай жолында бал сезім
Дірілдеген толқуы дәл сынаптың.
Бұл өмірден бақытты алмақ сұрап кім,
Күнде думан болмас басы қыраттың...
Жүйрік көңіл жұлдызға ауса айып па?
Пендеміз ғой үміт шексіз, мұрат мың.
Ой толқытса, үңілемін қағазға,
Сезім жүгін арқалаған жан аз ба!
Жарқыратып сабырлының шырағын,
Кешеуілдеп ататұғын таң аз ба!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Борыш

  • 0
  • 0

Ақынмын деме, төгіліп-тасып жатпасаң,
Әншімін деме, есігін аспан қақпасаң.
Жер басып әркім жүреді, бірақ адаммын
Дегейсің, адам қалпыңды биік сақтасаң.

Толық

Шырқай бер, абзал азамат

  • 0
  • 0

Таңдай қақпағаны жоқ
Театр толы жандардың,
Жүрек толқынын жасыра алмай
Әннен мол әсер алғанның.

Толық

Бата алмай, айта алмай ойыңды

  • 0
  • 0

Бата алмай, айта алмай ойыңды,
Мұрныңның астынан міңгірлеп.
Кеулеген ызамен бойыңды
Күпіндің әркімді бір күндеп.

Толық

Қарап көріңіз