Өлең, жыр, ақындар

Үміт оты

  • 03.01.2021
  • 0
  • 0
  • 3061
Талай үрлеп үміт отын жандырдым,
Себебісің жана туған сан жырдың.
Сезімді де, төзімді де көңілдің
Көпірінен жүз өткіздім, жан құрбым.
Соңы боп па бұл өмірде сынақтың!
Өзің үшін, өзім үшін шыдаппын.
Айдындағы ай жолында бал сезім
Дірілдеген толқуы дәл сынаптың.
Бұл өмірден бақытты алмақ сұрап кім,
Күнде думан болмас басы қыраттың...
Жүйрік көңіл жұлдызға ауса айып па?
Пендеміз ғой үміт шексіз, мұрат мың.
Ой толқытса, үңілемін қағазға,
Сезім жүгін арқалаған жан аз ба!
Жарқыратып сабырлының шырағын,
Кешеуілдеп ататұғын таң аз ба!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құбылу

  • 0
  • 0

Сарыала күз, салқын леп таудан ескен,
Жоталардан боз тұман құлай көшкен
Бозғылт шілтер бүркенді үлбіретіп
Қалың жыныс өрмелей беткейде өскен.

Толық

Жылылық

  • 0
  • 0

Ғажап-ақ қой жібек самал,
Алу қажет болған кезде салқындап.
Азап-ақ қой тоңу деген,
Алса құрсап, ә дегізбей алқымдап.

Толық

Азамат қайда

  • 0
  • 0

Азамат қайда бір айтып, бір-ақ кесетін,
Сол айтқаны үшін етікпен суды кешетін,
Пайдаланбайтын қас жауының да қапысын,
Бел буса, бөкен бөктергеннен соң шешетін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер