Өлең, жыр, ақындар

Үміт оты

  • 03.01.2021
  • 0
  • 0
  • 3235
Талай үрлеп үміт отын жандырдым,
Себебісің жана туған сан жырдың.
Сезімді де, төзімді де көңілдің
Көпірінен жүз өткіздім, жан құрбым.
Соңы боп па бұл өмірде сынақтың!
Өзің үшін, өзім үшін шыдаппын.
Айдындағы ай жолында бал сезім
Дірілдеген толқуы дәл сынаптың.
Бұл өмірден бақытты алмақ сұрап кім,
Күнде думан болмас басы қыраттың...
Жүйрік көңіл жұлдызға ауса айып па?
Пендеміз ғой үміт шексіз, мұрат мың.
Ой толқытса, үңілемін қағазға,
Сезім жүгін арқалаған жан аз ба!
Жарқыратып сабырлының шырағын,
Кешеуілдеп ататұғын таң аз ба!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хұрма туралы сөз

  • 0
  • 0

Хұрма ағашын көлеңкелеп отырып,
Ескі наным,
қазір мүлде жоқ ғұрып.
Еске түсіп,

Толық

Алматыда, Жамбыл ақын тойында

  • 0
  • 0

Кең тыныстап, көк аспанның төсімен
Ұшып жеттік, достар, әрбір қиырдан.
Көк құрыштан, Лайнер бізді тездетіп,
Қауыштыру үшін дерсің құйылған.

Толық

Кім үшін жазғанмын өлеңді

  • 0
  • 0

Кім үшін жазғанмын өлеңді
Тұншыға сүзгілеп тереңді!
Жырыммен тербетіп оятам,
Айтам деп ойымды кемелді.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар