Өлең, жыр, ақындар

Терезе алдындағы раушан гүлі

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 621
Терезе алдында тұрды гүл,
Сарғайып еріні кезерген.
Жүректен төгілер мұңлы жыр,
Менімен жаның бір сезем мен.

Көзімде көктемнің елесі,
Жанымды неліктен өртедің.
Жылжиды өмірдің кемесі,
Батқанда келте күн.

Раушан гүлі еді тым сұлу,
Інкәрлік бойына сіңірген.
Жүректен жойылған құлшыну,
Бір хабар күтетін іңірден.

Раушан қиялым елтеді,
Бір сезім сыбырлап шақырып.
Көңілдің мұң күйін шертеді.
Жүрегім аһ ұрып.

Ығыр боп тірліктен мазасыз,
Жек көргем бір кезде қаланы.
Кім қалар тәңірден жазамыз.
Ғасырда ...налалы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ол егіліп ішінен жылап тұрды...

  • 0
  • 0

Ол егіліп ішінен жылап тұрды,
Тамшының тырсылына құлақ түрді.
Қызыл-жасыл әлемді мұңға бояп,
Сұм өмір, сырға толы сынап тұрды.

Толық

Біз отызды барамыз ау еңсеріп

  • 0
  • 0

Әлде неге іштей ғана елігем,
Жүрегімді үнсіздікке телігем.
Күз келгенде құлазиды көңілім,
Аққу қаздай айдыннан жеріген.

Толық

Не силар деп атар таңдар келесі

  • 0
  • 0

Не силар деп атар таңдар келесі,
Есерліктің ербеңдеді елесі.
Ысқырып кеп көкірегіме қадалды,
Уға малған қара тілдің жебесі.

Толық

Қарап көріңіз