Өлең, жыр, ақындар

Сол баяғы үнсіздік...

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 420
Өр рухым аспанға ұшып өрледі,
Сүлдерімді көзге ілместен жердегі.
баяны жоқ бақыттарға бағынған,
Адамдардың бәрі қандай шерлі еді?
Тіреусіз көк күліп тұрды мысқылдап,
Тағдырларың кетпесін деп қышқылдап.
Ақын отыр өмір жайлы жыр жазып,
Қауырсынын жұлып алып құстың қап...
Түнгі дала тыныштықта мүлгіген,
Сырласымдай сезінуші ем түнді мен.
Қимылымды бағып үнсіз жар отыр,
Қабағымен қарап қойып бір күрең.
Кейде тірлік жібереді нұрсыз ғып,
Көңілдердің аспанына күн сыздық.
Біздің ғұмыр іштей ғана арбасқан,
Сол баяғы үнсіздік...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Неге?!

  • 0
  • 0

Сезімге ғажап шөлдейсің неге,
Сағынсаң іздеп келмейсің неге.
Жаныңды сеніп бермейсің неге,
Арманыңды асыл жерлейсің неге,

Толық

Сағыныштың сал әнін салып өткен

  • 0
  • 0

Сағыныштың сал әнін салып өткен,
Түнектерін көңілдің жарық еткен.
Мұң торлаған жанымның терезесін,
Сенің жасын жүрегің жарық өткен.

Толық

Жұтылу

  • 0
  • 0

Жаны мен тәні бөлінген,
Періште көрдім көгімнен.
Төсіне сіңді даланың,
Шуағы күннің төгілген.

Толық

Қарап көріңіз