Өлең, жыр, ақындар

Сол баяғы үнсіздік...

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 495
Өр рухым аспанға ұшып өрледі,
Сүлдерімді көзге ілместен жердегі.
баяны жоқ бақыттарға бағынған,
Адамдардың бәрі қандай шерлі еді?
Тіреусіз көк күліп тұрды мысқылдап,
Тағдырларың кетпесін деп қышқылдап.
Ақын отыр өмір жайлы жыр жазып,
Қауырсынын жұлып алып құстың қап...
Түнгі дала тыныштықта мүлгіген,
Сырласымдай сезінуші ем түнді мен.
Қимылымды бағып үнсіз жар отыр,
Қабағымен қарап қойып бір күрең.
Кейде тірлік жібереді нұрсыз ғып,
Көңілдердің аспанына күн сыздық.
Біздің ғұмыр іштей ғана арбасқан,
Сол баяғы үнсіздік...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құс секілді құба даусын құлатып

  • 0
  • 0

Болашаққа біздер солай жол алдық,
Аппақ,адал сезімдерді обал ғып.
Бұлдыр-бұлдыр елестерді қуалап,
Бұйра-бұйра бұлтқа сіңіп жоғалдық.

Толық

О, Арман–ай

  • 0
  • 0

О, арман-ай елесіңе арбалдым,
Шақырады таңғажәйіп таңдар мың
Ен далада жалғыз жортып түн қатам,
Менің бейбақ арманымды жалғар кім..

Толық

Көктем көңіл

  • 0
  • 0

Күлімдеп тіл қатады көктем көңіл,
Бұрылып қарамайды өткенге өмір.
Әуендер мені өзіне елітеді,
Ілесіп жыл құсына жеткен не бір.

Толық

Қарап көріңіз