Өлең, жыр, ақындар

Безіну

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 580
Дегендей ақ безіп қайда кетесің,
Паң дүние жымиады кекесін.
Бұл тірлікте өзін өзі алдаған,
Сенде сондай пендесің ау көкешім.

Құмарпаздау құлқындардың құлы шын,
Сезімі де,төзіміде құрысын.
Бүгін маған қажет емес тәтті әнің,
Қандыратын құлағымның құрышын.

Бұлай кесім жасадым деп неліктен,
Айрылдым ба көңілдегі көріктен.
Желегін ап лақтырдым дәл бүгін,
Мына көктем көңілімнің желіккен.

Лақтырдым бәрі бүгін бекер деп,
Бар салмақты жүрегіме көтер деп.
Ойламаппын оттай ыстық жүрегім,
Бірақ сәтте өстіп суып кетер деп.

Қадамымнан басқан әрбір сыр аңдап,
Сұрқия мұң сытылады слаңдап.
Сумаңдаған түлкі сынды сұм өмір,
Бара жатты көз ұшында слаңдап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күлімдеп қауашақ ашатын

  • 0
  • 0

Күлімдеп қауашақ ашатын,
Жұпарын жар сала шашатын.
Гүлдердің қып-қысқа тағдыры,
құшағын көктемге ашатын.

Толық

Жазу

  • 0
  • 0

Жазуға телмірем көмескі,
Ойларды парақтап мен ескі.
Шимайға толы бұл маңдайды,
Сүйіп бір жел есті.

Толық

Тиянақ

  • 0
  • 0

Аспан көңілдің сейілмей қара бұлты мың,
Бұркелеп алды ақ жүзін нала күлкінің.
Бозала таңда,бозарған бордай көңілім,
Қағады әлсіз шық тұнған жара кірпігін.

Толық

Қарап көріңіз