Өлең, жыр, ақындар

Жауыздыққа жаны қас

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 804
Жауыздыққа жаны қас,
Дес бермеген,
Ақиықтың ұрпағы ем төске өрлеген.
Сахарадай кеудемді күмбір-күмбір,
Жыр-жиһазбен жасанған
Көш кернеген.
Арғымақ ат – нақ дүлдүл
Тақымымда,
Кетпесе екен тағы да қапы мұңда.
Құладүзде қасқая жол бастаған,
Сен не айтасың, Алатау,
Ақын ұлға?
Жетем бе екен,
Білмеймін дегеніме?
Ұсынамын елімнің елегіне.
Ымырт түссе ырықтап,
Жарық күнді,
Ғұмыр тілеп,
Көз жұмам өлеңіме.
Жоғалмасын әнімнің мағанасы,
Шарықтасын арманның шағаласы.
Ақиықтың ұрпағы ем көкке өрлеген,
Қара басым – қара өлең –
Садағасы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұмбақ қыз

  • 0
  • 1

Шілде кеші – шуақты, шым-шым батқан ...
Шыға келді бір ару тылсым бақтан.
Бұрымды қыз перідей. Тамсандырды,
Көз алмадым сұқтана гүл-сымбаттан.

Толық

Балбырап атқанымен мамыр таңы

  • 0
  • 0

Балбырап атқанымен мамыр таңы,
Жайнамай жаным менің жабырқады.
Жасырған жанарыңның жұмбағы көп,
Сол мені ауыртады, аңыртады.

Толық

Жігіт, – деп те айтады, – тасы өрлеген

  • 0
  • 1

«Жігіт, – деп те айтады, – тасы өрлеген»,
Сөзі шығар
Бұ жұрттың дәсерлеген.
Кермек дәмін татқанмен қу тірліктің,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер