Өлең, жыр, ақындар

Көлеңкем ұзын тұрқымнан

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 445
Көлеңкем ұзын тұрқымнан,
Қораш-ау сыртқы сүдiнім.
Шығармай уақыт ырқыңнан,
Түбiне тықтың күбiнiң.
Мен болдым бiлем салдамаң,
Сақал-мұрт ұзын барақы.
Көзiммен көрiп, алданам,
Тағдырым – жұрын, дарақы.
Бояуы қалың қара сұр,
Тартады терең құрдымға ап.
Жоғалған мендiк бар асыл,
Зәумен бір келмес ырғын бақ.
Соңыма түскен құлғана,
Түбіме жетер ақыры.
Тiрлiктi, құдай, бұлдама,
Мен де бiр тәңiр пақыры.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шымыр, шымыр

  • 0
  • 0

Шымыр, шымыр ...
Миы шыққан батпақтың сыртқы беті.
Ғұмыр – қыңыр.
Дал-дұл етіп ақ жүзін жыртты. Көкі ...

Толық

Соқыр түннің кеспірі

  • 0
  • 0

Соқыр түннің кеспірі,
Үрейлі еді, қаймығам.
Жұлдыздың жоқ ешбірі,
Шықпай қойды Ай да – ылаң.

Толық

Хош бол енді, Қызылағаш

  • 0
  • 1

Хош бол енді, Қызылағаш,
Аймағым,
Жегізіп ең ырыздықтың қаймағын.
Қала бердің насырыңды төктің де,

Толық

Қарап көріңіз