Өлең, жыр, ақындар

Көлеңкем ұзын тұрқымнан

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 463
Көлеңкем ұзын тұрқымнан,
Қораш-ау сыртқы сүдiнім.
Шығармай уақыт ырқыңнан,
Түбiне тықтың күбiнiң.
Мен болдым бiлем салдамаң,
Сақал-мұрт ұзын барақы.
Көзiммен көрiп, алданам,
Тағдырым – жұрын, дарақы.
Бояуы қалың қара сұр,
Тартады терең құрдымға ап.
Жоғалған мендiк бар асыл,
Зәумен бір келмес ырғын бақ.
Соңыма түскен құлғана,
Түбіме жетер ақыры.
Тiрлiктi, құдай, бұлдама,
Мен де бiр тәңiр пақыры.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баппен айттың барлығын, шамданбадың

  • 0
  • 1

Баппен айттың барлығын, шамданбадың,
Содан соң-ақ жоғалды қалған бағым.
Телім-телім жүректі осып өттің,
Әнім болып кеудемде жалғанбадың.

Толық

Жауыздыққа жаны қас

  • 0
  • 0

Жауыздыққа жаны қас,
Дес бермеген,
Ақиықтың ұрпағы ем төске өрлеген.
Сахарадай кеудемді күмбір-күмбір,

Толық

Тұрмыс ауыр, күн кештiм iлдебайлап

  • 0
  • 0

Тұрмыс ауыр, күн кештiм iлдебайлап,
Қатты, қатты сөз айттың мүлде ғайбат.
Тiрлiк – осы, көз iлсем түсімде ылғи,
Жәбiрейiл жүредi мүрдеге айдап.

Толық

Қарап көріңіз