Өлең, жыр, ақындар

Көңілім қойды ғой бір жайланбастан

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 318
Көңілім қойды ғой бір жайланбастан,
Қарайды-ау жүрегім де майланбастан.
Қаңқылдап қарашада қайтқан қаздай,
Барады күндер өтіп қайран бастан.
Көңілім қашан толып жайланады,
Қай күні сазған жүрек майланады?
Кездескен қансонарда алтайыны,
Жанына айлакерлер байланады.
Қыраным, қыран жырым – сүйенерім,
Аққа да біздің бір күн тиер ерін.
Сыпырып томағанды жақсы үмітпен,
Ұшырған еді көкке киелі елім.
Тер қатты-ау маңдайыма тамшылаумен,
Көңілім көнтек болды-ау қамшылаумен.
Бір үміт, бір күдікпен күндер өтіп,
Таңдарым атып жатыр сансыраумен...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тараз қаласындағы Жамбыл ескерткішімен сырласу

  • 0
  • 0

Ассалаумағалейкум, Жамбыл ата, жан ата,
Атағыңнан бұл күнде Алатау да аласа.
Ат шаптырым алаңда, қолда қара домбыраң,
Тұр екенсің жүзіңді күнбатысқа қарата.

Толық

Мен даланың ұланы едім, екі сөйлеп көрмеген!

  • 0
  • 0

Ақындық – батырлықсыз өлі дене,
Өлеңнің отсыз қазір көбі неге?..
Күркіреп көкте жасын ойнақ салмай,
Көбесі көк бұлттың сөгіле ме?!

Толық

Беу, дүние

  • 0
  • 0

Тоқтамас тылсым дүние керуені,
Бұл неткен шетсіз-шексіз шеру еді.
Бұл шеру адамзаттың ұрпағының,
Өмірден өтуі мен келуі еді.

Толық

Қарап көріңіз