Өлең, жыр, ақындар

Көңілім қойды ғой бір жайланбастан

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 328
Көңілім қойды ғой бір жайланбастан,
Қарайды-ау жүрегім де майланбастан.
Қаңқылдап қарашада қайтқан қаздай,
Барады күндер өтіп қайран бастан.
Көңілім қашан толып жайланады,
Қай күні сазған жүрек майланады?
Кездескен қансонарда алтайыны,
Жанына айлакерлер байланады.
Қыраным, қыран жырым – сүйенерім,
Аққа да біздің бір күн тиер ерін.
Сыпырып томағанды жақсы үмітпен,
Ұшырған еді көкке киелі елім.
Тер қатты-ау маңдайыма тамшылаумен,
Көңілім көнтек болды-ау қамшылаумен.
Бір үміт, бір күдікпен күндер өтіп,
Таңдарым атып жатыр сансыраумен...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Боз дала, құлының ем төсіндегі

  • 0
  • 0

Боз дала, құлының ем төсіндегі,
Төсіңде туып едім көсілгелі.
Шідерім неге менің шешілмеді,
Үздіге үзіп кетсем, кешір мені.

Толық

Бабалар монологі

  • 0
  • 0

Тыңда, тыңда! Келер ұрпақ өрендер,
Ел иесі болатұғын кемеңгер.
Біз сендерге туған жерді тапсырдық,
Босағада босқа өлді демеңдер.

Толық

Еділ баба, Тұмар ана ұрпағы

  • 0
  • 0

Еділ баба,
Тұмар ана ұрпағы.
Атты арайлап,
Тәуелсіздік нұр таңы.

Толық

Қарап көріңіз