Өлең, жыр, ақындар

Тірлік құрсын түтеген қаңырығы

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 581
Тірлік құрсын түтеген қаңырығы,
Шырға тартып аштырмай қарымымды.
Көздің жасын шыра етіп шүпілдетем,
Сағыныштан баса алмай сарығымды.
Сүлеленіп сана, ойым азғындады,
Алдамшы екен жап-жасыл жаздың бағы.
Жұлдыздарым көгімнен жоғалады,
Жарықты да көрмеймін, аз күн қалды.
Жалынымды жеп тындым лапылдаған,
Тауқыметің қоймады тақымдаған.
Өз қолымнан жібердім ардағымды,
Көрге кіру қалды тек батыл маған.
Қайрансызбын, дөкірлер мысты басты,
Қалтыратты үрейлі үн үсті-басты.
Жәбірейіл жанымда жүреді ылғи,
Іштірмейді жайменен түстік асты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке

  • 0
  • 0

Бұлаң тірлік көрсетті сортаңдығын,
Қалғаны анық ойсырап,ортам бүгін.
Қырын келген сен бе әлде жаратқан ба?
Бір-ақ күнде есейді тарпаң ұлың.

Толық

Қаншама сені жылаттым, мұңға бөледім

  • 0
  • 1

Қаншама сені жылаттым, мұңға бөледім,
Айтқанға көнбей алжасып, сұмға келемін.
Тілін емізіп алдайды жалмауыз кемпір,
Тіредім талай тұмсығын құмға кеменің.

Толық

Мұң болады кәріптікте сұңқа адым

  • 0
  • 0

Мұң болады кәріптікте сұңқа адым,
Қайран дәурен, оралымда шырқадым.
Талабым тас, жуа біткен жолыма,
Қайғы іштім де, мұң көрпесін қымтадым.

Толық

Қарап көріңіз