Өлең, жыр, ақындар

Тірлік құрсын түтеген қаңырығы

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 621
Тірлік құрсын түтеген қаңырығы,
Шырға тартып аштырмай қарымымды.
Көздің жасын шыра етіп шүпілдетем,
Сағыныштан баса алмай сарығымды.
Сүлеленіп сана, ойым азғындады,
Алдамшы екен жап-жасыл жаздың бағы.
Жұлдыздарым көгімнен жоғалады,
Жарықты да көрмеймін, аз күн қалды.
Жалынымды жеп тындым лапылдаған,
Тауқыметің қоймады тақымдаған.
Өз қолымнан жібердім ардағымды,
Көрге кіру қалды тек батыл маған.
Қайрансызбын, дөкірлер мысты басты,
Қалтыратты үрейлі үн үсті-басты.
Жәбірейіл жанымда жүреді ылғи,
Іштірмейді жайменен түстік асты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нала, наза

  • 0
  • 1

Нала, наза –
Еншіңде
Ертеңгі күн,
Көтереді бізді ойлап желкенді кім?

Толық

Ардадаймын

  • 0
  • 1

Ардадаймын ...
Қайғы, мұңды тел емген,
Итшілікке, «кісілікке» кенелгем,
Біздің буын бейбастақтау,

Толық

Тұман торлап, сананы саудалаған

  • 0
  • 0

Тұман торлап, сананы саудалаған,
Таусылмайды сұрақтар қаумалаған.
Езілсе де ет-жүрек қасіреттен,
Маңғаздықты мен қалқам, таудан алам.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер