Өлең, жыр, ақындар

Тірлік құрсын түтеген қаңырығы

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 600
Тірлік құрсын түтеген қаңырығы,
Шырға тартып аштырмай қарымымды.
Көздің жасын шыра етіп шүпілдетем,
Сағыныштан баса алмай сарығымды.
Сүлеленіп сана, ойым азғындады,
Алдамшы екен жап-жасыл жаздың бағы.
Жұлдыздарым көгімнен жоғалады,
Жарықты да көрмеймін, аз күн қалды.
Жалынымды жеп тындым лапылдаған,
Тауқыметің қоймады тақымдаған.
Өз қолымнан жібердім ардағымды,
Көрге кіру қалды тек батыл маған.
Қайрансызбын, дөкірлер мысты басты,
Қалтыратты үрейлі үн үсті-басты.
Жәбірейіл жанымда жүреді ылғи,
Іштірмейді жайменен түстік асты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күнәһар қу ұсталды қолы қанды

  • 0
  • 1

Күнәһар қу ұсталды қолы қанды,
Ұрлық – мансап, кәсіп қып соны мәңгі.
Ат жалында жүреді түн жамылып,
Әбден әккі сырқынды болып алды.

Толық

Жұлдыздардың арасы мәлім маған

  • 0
  • 0

Жұлдыздардың арасы мәлім маған,
Сол жақтардан көресің тәлімді адам.
Сам жамырай бастайды, мен аттанам,
Қараңғыға сіңемін қалыңдаған.

Толық

Күл

  • 0
  • 1

От едім мен бір кезде лапылдаған,
Жуымаған еш пенде батыл маған.
Қуаң тартқан сүреңсіз күлге айналдым,
Қонымды ма, білмеймін атым маған?

Толық

Қарап көріңіз