Өлең, жыр, ақындар

Шырықты алып, салды тағдыр сәңкіні

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 560
Шырықты алып, салды тағдыр сәңкіні,
Тиді маған сезіміңнің салқыны.
Дәме етті де менің шыбын жанымнан,
Ісіп қалды ажалыңның алқымы.
Қашып келем иманымды қамшылап,
Маңдайымнан шашты аямай таң «шуақ».
Қансыратып жүрегімді әбілет,
Көтереді найзасына шаншып ап.
Жүгіремін беталбатты дедектеп,
Қуалайды түз далаға жел-өкпек.
Жәбірейіл жанымды алса нетемін?
Албастыдай тұтқиылдан кенет кеп.
Басым – добы Алла деген жазғанның,
Сенделемін, жындануға аз қалдым.
Талғамым да жоғалғандай тозып тым,
Қос жанарым былшықтанып, баздандың.
Дәнеңені көре алмаймын дәйекті,
Қу тірлікке қулар бар ғой әй, епті.
Алашапқын адамдары, сақтай гөр ...
Мәні қашты сөздерімнің мәйекті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құрдасы бар әкемнің үзеңгілес

  • 0
  • 0

Құрдасы бар әкемнің үзеңгілес,
Араладым соны іздеп, күземді бес.
Балағаттап кетуші ем, балалық-ай,
Артықтау ғой. Білмеймін, түзелді ме ес?

Толық

Тағы менің туған күнім

  • 0
  • 0

Тағы менің туған күнім ...
Тегінде,
Таяй түсті сүйретіліп,
Өлім де.

Толық

Мақпал қара түн құшағы тылсым бір

  • 0
  • 0

Мақпал қара түн құшағы тылсым бір,
Асқақ арман, биіктерге ұмсындыр.
Шым-шым етіп, тұңғиыққа сіңейін,
Итшілеген қараң күнім құрсын бұл!

Толық

Қарап көріңіз