Өлең, жыр, ақындар

Орынбор

  • 12.11.2015
  • 0
  • 0
  • 8713
Жігітке жарамайды ызақорлық,
Дауысқа келмесе де, еттім зорлық.
Бозбала, басқа білсең, осы әнге бас,
Аңызым жаңа шыққан орынборлық.
Қолыма алып бердің, қу қарағай,
Не болды даусым саған сарғанамай.
Күлмеймін, ойнамаймын десем - дағы,
Барады өтіп дәурен бір қарамай.
Домбыра алдым қолға сегіз перне,
Қызығы бұл шіркіннің тартқан жерде.
Қолға алып әрлі - берлі тартқанымда,
Жаны жоқ кеудесінде адам дерге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкейкесті

  • 0
  • 0

Ай қараңғы көрінер солған сайын,
Пенде азар кемеліне толған сайын.
Адамға ашу — пышақ, ақыл — таяқ,
Таяқ та мұжылады жонған сайын.

Толық

Жайма-шуақ

  • 0
  • 0

Қарқаралы басында жалғыз арша,
Хатқа жүйрік сол қалқа мұсылманша.
Кішкенеден бірге өскен сәулем едің,
Ғұмырың аз ба, көп пе, әлде қанша?,

Толық

Ғашық жар

  • 0
  • 0

Қиын екен жалғанда сүйген ғашық,
Сөйлеспесе екеуі мауқын басып.
Ғашық жар енді аман бол!
Жапырақ жарған ағаштай, жан сәулешім,

Толық

Қарап көріңіз