Өлең, жыр, ақындар

Сыбызғы үні

  • 14.02.2021
  • 0
  • 1
  • 1011
Сыбызғы үні
Тербейді тамылжыған,
Би билейді
Ордалы қалың жылан.
Безектейді бозторғай шырылдаумен,
Аңтарылып,
Жеті Қат аңылжыған.
Қырдан асты бұлдырап,
Сағым жылап,
Аптабына көшті құм –
Шағыл құлап.
Кіп-кішкентай қыл қурай сыбызғыға,
Тербетіліп көк желек,
Бағынды бақ.
Ерке бұлақ
Күмістей ұмытты үнін,
Күй ойнаса,
Күлуге құлықты кім?
Көбелектер гүлдерден ұша алмады,
Мына әлемнің сезініп,
Тұнықтығын.
Шарықтамай
Қыран да көгіне тым,
Көкіректен шерлі күй төгілетін.
Ет жүректен,
Сезімнен
Жұрдай мүлде,
Қара тас та
Сырлы әнге емінетін.
Әуенменен әлемді
Бояндырған,
Шыңырау да
Шаттыққа бой алдырған.
Толқындары теңіздің тына қалып,
Құлақ түрген селтиіп,
Қоян қырдан.
Басы айналды
Жаһанның ғаламаттан,
Құнығады жаңылып,
Қанағаттан.
Осы сәтте белгісіз сыбызғышы,
Сабалатқан бұлбұлын
Шамалатқан.
«У-у-һ» деді де
Тіршілік дамылдады,
Ұмытылды
Боз-боран сабылғаны.
Сергітетін сірескен жан-күйіңді,
Қандай жақсы медеудің табылғаны.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Шығармады қу тірлік шеңгелінен

  • 0
  • 0

Шығармады қу тірлік шеңгелінен,
Тайқып кетті бір бақыт келгенімен.
Сәби-көңіл көнбейді алып-қашып,
Сартап сана салғанға көнгенімен.

Толық

Мырзалардан көшесінде қаланың

  • 0
  • 0

Мырзалардан көшесінде қаланың,
Ине шаншар орын таппай
Қаламын.
Мистер Проктор «Анкараға» кеп түсті,

Толық

Сыршыл самал сылқылдап сілемге салды

  • 0
  • 0

Сыршыл самал сылқылдап сілемге салды,
Қақпа тастардың сумаңдап дөдөгесінде.
Ақшүлен таудан сескеніп, бөгелесің бе?
Ақ-ару бұлттың желкілдер желегі есімде,

Толық

Қарап көріңіз