Өлең, жыр, ақындар

Өтінемін, жанашырым, түсін мені

  • 14.02.2021
  • 0
  • 1
  • 942
Өтінемін, жанашырым, түсін мені,
Қыдырсың сен адамзат пішіндегі.
Шарана ат болғанша қанша заман,
Сіз берген тор биенің ішіндегі.
Ақтардым шемен-шерді сарқылмаған,
Айналдым сендей аға, нар тұлғадан.
Мен – тұма, сен – дария тасып аққан,
Қымбат-ау парасатты парқың маған.
Түз ұлы, берен баршын, қыр алыбым,
Даланың мойнындағы тұмарымын.
Жұма күн бағышталып,
Аруаққа,
Соңында оқылатын Құранымын.
Мекенің қу медиен, қыр алыбым,
Жүрсің-ау, алағызып,
Сірә, бүгін.
Салса егер ебін тауып, мұқалмайтын –
Қалған бір бабалардың құралымын.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Боқжамамды көтеріп бостым, лақтым

  • 0
  • 1

Боқжамамды көтеріп бостым, лақтым,
Жалын жуды көз жасым қос құла аттың.
Сіреп түскен санама сары уайым,
Енді кімді басқадай дос қымақпын?

Толық

Күнәһар қу ұсталды қолы қанды

  • 0
  • 1

Күнәһар қу ұсталды қолы қанды,
Ұрлық – мансап, кәсіп қып соны мәңгі.
Ат жалында жүреді түн жамылып,
Әбден әккі сырқынды болып алды.

Толық

Періште ме едің ақ арман?

  • 0
  • 0

Періште ме едің ақ арман?
Тұлғаңды көріп таң қалам?
Маңдайың керім ағарған,
Жаныңды тозаң шалмаған.

Толық

Қарап көріңіз