Өлең, жыр, ақындар

Өтінемін, жанашырым, түсін мені

  • 14.02.2021
  • 0
  • 1
  • 911
Өтінемін, жанашырым, түсін мені,
Қыдырсың сен адамзат пішіндегі.
Шарана ат болғанша қанша заман,
Сіз берген тор биенің ішіндегі.
Ақтардым шемен-шерді сарқылмаған,
Айналдым сендей аға, нар тұлғадан.
Мен – тұма, сен – дария тасып аққан,
Қымбат-ау парасатты парқың маған.
Түз ұлы, берен баршын, қыр алыбым,
Даланың мойнындағы тұмарымын.
Жұма күн бағышталып,
Аруаққа,
Соңында оқылатын Құранымын.
Мекенің қу медиен, қыр алыбым,
Жүрсің-ау, алағызып,
Сірә, бүгін.
Салса егер ебін тауып, мұқалмайтын –
Қалған бір бабалардың құралымын.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыз соқпақ, көмескіленген

  • 0
  • 0

Жалғыз соқпақ, көмескіленген,
Итшіледім. Сорым алдымда.
Балағат сөз көп естіп елден,
Қарадай мен жолығам мұңға.

Толық

Жидебайдың басындағы ой

  • 0
  • 1

Жапан дала.
Жидебай – желі улеген,
... Тайсақтадым жұртыңа келуге мен.
Желең шапан үстіңде, шықтың сыртқа,

Толық

Жастығымды жоғалттым

  • 0
  • 0

Жастығымды жоғалттым,
Жансебілмін,
Қоңырайып,
Оңаша қанша егілдім.

Толық

Қарап көріңіз