Өлең, жыр, ақындар

Шамын жағып, жарқ-жұрқ етіп көзді

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 687
Шамын жағып, жарқ-жұрқ етіп көзді
алдайды Астанам.
Жатсынамын, жүдетеді жалдап
алған баспанам.
Көше кезген аяқтарым, жел тербеген шаштарым,
Мүлкіндей боп көрінеді басқаның.
Қала шуын көкірегіме жеткізетін құлағым,
Шынымен-ақ менікі ме?
Жанарымнан сұрадым.
Түніменен жаңа жырдың сөздерін һәм жолдарын
Жазып берер жүрегім мен қолдарым,
Менікі емес сияқтанып жүремін,
Солай бәлкім, тек бір нәрсе білемін:
Өлең ғана өзімдікі, қалғанын
Елу жылға Тәңірден жалға сұрап алғанмын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Неге сенен алыспын?

  • 0
  • 0

Неге сенен алыспын?
Сағынышқа шарпылып,
Түні бойы өз-өзіммен алыстым.
Түпсізіне сүңгітіп ең қиялдың,

Толық

Ақ қарыңды сағындың ба, қара жер

  • 0
  • 0

Ақ қарыңды сағындың ба, қара жер,
Өткен күнге жете алмай өкiнiп.
Аяп сенi ағаш дедi:
“Ала бер,

Толық

Шимайланған алақан

  • 0
  • 0

Шимайланған алақан – шиыр-шиыр жолдарым,
Бақытым деп күтіп ем, сен де бақыт болмадың.
Жанардағы бір сезім жылай-жылай суалып,
Көрмейсің бе көңілім бірте-бірте солғанын.

Толық

Қарап көріңіз