Өлең, жыр, ақындар

Шамын жағып, жарқ-жұрқ етіп көзді

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 705
Шамын жағып, жарқ-жұрқ етіп көзді
алдайды Астанам.
Жатсынамын, жүдетеді жалдап
алған баспанам.
Көше кезген аяқтарым, жел тербеген шаштарым,
Мүлкіндей боп көрінеді басқаның.
Қала шуын көкірегіме жеткізетін құлағым,
Шынымен-ақ менікі ме?
Жанарымнан сұрадым.
Түніменен жаңа жырдың сөздерін һәм жолдарын
Жазып берер жүрегім мен қолдарым,
Менікі емес сияқтанып жүремін,
Солай бәлкім, тек бір нәрсе білемін:
Өлең ғана өзімдікі, қалғанын
Елу жылға Тәңірден жалға сұрап алғанмын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сезiмiмдi тоңдыра алмас салқын да

  • 0
  • 0

Сезiмiмдi тоңдыра алмас салқын да,
Кеудемдегi бәйшешегiм солмаса...
Қымбаттым-ау ауыстырмас алтынға,
Көп толқындар жалғаған телефонмен

Толық

Өкiнiштiң оты өртедi өңештi

  • 0
  • 0

Өкiнiштiң оты өртедi өңештi,
Үңiлгенде дәптерiме өңi ескi.
Ақ қағазда есiмiң – мәңгi өшпес,
Жадымдағы бейнең бiрақ көмескi.

Толық

Өлеңiмдi iздесiн

  • 0
  • 0

Көтеремiн
Дей берiңiз:
“Сезiмiңнiң отына түс, күй, жасы.”
Мұңлы тағдыр ұсын, мейлi қинашы.

Толық

Қарап көріңіз