Өлең, жыр, ақындар

Достым

  • 04.03.2021
  • 0
  • 0
  • 597
Бауыржан Қарағызұлына

Достым,
Мені жалғыздық қой қинаған.
Мұңым күліп, жүрегімді жүр қанап.
Сыр айтпақ ем,
Тұла бойға сыймаған
Сағынышым жанарымнан сырғанап,
Іштен тындым. Жоқ тіпті үн.
Көкірегімді күйдіреді бір ащы.
Дауысыма дірілі еріп өксіктің,
Көп сөздерім күрсініске ұласты.
Ауыр демім кеңістікке жұтылып,
Ауыр ойым жүк түсірді алқымға.
Қолын беріп, “қош” деп менен құтылып,
Есіне алмай алыста жүр жартым да.
Асығамын, кеткім келіп мәңгіге,
Жүдеткенде бұл тіршілік – қыбырлақ.
Таппаған соң жөні түзу әңгіме,
“Оған сәлем айтшы” дедім сыбырлап.
Сәлемімді жеткізші, достым, оған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Далада дауыл емес, сұйық жел естi

  • 0
  • 0

Далада дауыл емес, сұйық жел естi,
Жанымды мұң торыды, күйiк емес-тi.
Түсiмде көрiп сенi жете алмай,
Оянып кеттiм тағы сүйiп елестi.

Толық

Өз-өзіммен күні бойы егесем

  • 0
  • 0

Өз-өзіммен күні бойы егесем,
Іште – дауыл, сыртта көктем демесең.
Тыныш жатқан жүрегімді тулатып,
Сабырымды ұрлап кеттің неге сен?

Толық

Тағы да мұңымды төгемін

  • 0
  • 0

Тағы да мұңымды төгемін.
Не үшін жылаймын?
Білмеймін себебін.
Еңсемді езгенде өксіктің салмағы

Толық

Қарап көріңіз