Өлең, жыр, ақындар

Жалғыздық

  • 04.03.2021
  • 0
  • 0
  • 530
Жігерді жасытып, бордай боп үгілем...
Қажыдым өмірдің сынынан, жүгінен.
Жырларым тамшылап жанардың түбінен,
Түнімен
Жыртылған жүректі жамаймын
Үзілген үміттің жібімен.
Күрмеуге келмеді қып-қысқа, шолтаңдап,
Тынысым тарылды, ащы өксік қолқамды ап.
Алыста түсінер достарым, ортам қап,
Сіз жайлы мөп-мөлдір армандар шақырып,
Асыққам...
Нем бар ед жол таңдап?!
Кеттіңіз таусылмас қиялды келтелеп.
“Бірге енді боламыз” деп сізге еркелеп,
Вокзалда аяусыз жылатқан жалғыздық,
Бұл жаққа жетіпті менен сәл ертерек.
Тағы да күйдірді, өртемек...
Ұзаққа бармады бақытты күйім де,
Жалғыздық жүр екен сіңілімнің үйінде...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Талып кетті қанатым

  • 0
  • 0

Талып кетті қанатым.
Төзім кеміп, түгесілді тағатым.
Шыр айналып аппақ дәке іздедім,
Жүрегімнің жарақатын таңатын.

Толық

Жаурадым-ау тыңдап күздің әнін көп

  • 0
  • 0

Жаурадым-ау тыңдап күздің әнін көп,
«Жылыт» деп ем, неге өртедің жалын боп?
Қанатымның қауырсынын өрт шалған,
Қоштасар ем, қоштасуға әлім жоқ.

Толық

Шимайланған алақан

  • 0
  • 0

Шимайланған алақан – шиыр-шиыр жолдарым,
Бақытым деп күтіп ем, сен де бақыт болмадың.
Жанардағы бір сезім жылай-жылай суалып,
Көрмейсің бе көңілім бірте-бірте солғанын.

Толық

Қарап көріңіз