Өз-өзіммен күні бойы егесем
- 0
- 0
Өз-өзіммен күні бойы егесем,
Іште – дауыл, сыртта көктем демесең.
Тыныш жатқан жүрегімді тулатып,
Сабырымды ұрлап кеттің неге сен?
Күбiр-күбiр, күбiр-дi
Күбiр-күбiр, күбiр-дi...Күз жаңбырын құшақтап,
Жапырақтар қара жерге жығылды.
Мынау аспан көңiлiме ұқсап қап,
Жүрегiмнiң тамшылары көмейiме тығылды.
Мөлдiр-дi
Жамалымды айғыздаған кермегiм.
Жасыл бақты сап-сары күн солдырды.
Тырналарға жете алмадым, ермедiм,
Айтқаныммен құстан қалған сол жырды.
Құс әнiн
Қимастықпен қош айтысқан... мұң дедiм...
Ей, тiршiлiк, аяғымнан тұса мың,
Қанатсыз деп мейлi менi күндегiн!
Бәрiбiр де түсiмде тарналардың тiзбегiне қосылып,
Түпсiз көкке ұшамын!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Құралайдың салқыны
- 0
- 0
Қиялымда жүрем енді тербетіп,
Жүрек жатыр ақ жауынын селдетіп.
Аспанның да түнеріп тұр қабағы,
Астана да суық тартты сен кетіп.
Қайран да, қайран, қайран күз
- 0
- 0
Қайран да, қайран, қайран күз,
Жолығып қалдық қайдан біз?
Жетегіне еріп арманның
Тағдыр жолында тайғанбыз.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі