Өлең, жыр, ақындар

Қара ағаш

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 944
Бір сөйлеп ем махаббаттың тілінде,
бүрсеңдеп ем Қара ағаштың түбінде.
Бүгін көрсем — жалаңаш сол Қара ағаш,
Қара ағаштай менің жаным жалаңаш.
Сағыныш пен қалды өкініш аралас,
Енді маған қара ағаш та арам ас.
Жалаңаш түн, Қара ағаштар хақында
жазу қалды қырық асқан ақынға.
Қара ағаштар қайғысы ма, қара бас
кетті ағарып.
Жалған айту жарамас.
Ал, Қара ағаш... судырайтын желге әлгі
жапырағы жоқ, құп-қу бұта — сол қалды.
Тіл мен таңдай ей, тақылда, тақылда,
қыз хақында жыр қиыстыр — мақұл ма?
Әрнеден бір төсі қайтып бүгінде
тоңған жүрек, жапырақтай дірілде!
Еріккен сөз, етегімнен ермеші,
елім-тағдыр, енді бейнет бермеші!
Уақыт желі, жүрегімді тербеші,
Қара ағаш боп қартаяйын жерде осы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таңғы сезім

  • 0
  • 0

Көк бұлақ, әй, қусың-ау, қусың бұлақ
Тыныштық сай, жырада тусын, бірақ
Ну сыңсып, жатыр әне су сылдырап.
Бұраңдап көк шалғынға еркелейсің

Толық

Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп

  • 0
  • 0

Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп,
Бір салқындық болғай деймін мен тұрып.
Бүкіл алап шыр еткендей болады
Тиіп кетсе ботинкаңның табаны.

Толық

Қорық

  • 0
  • 0

Сүйіп ем мен;
елде болған екі айда
ол да сүйген секілді еді, —
не пайда

Толық

Қарап көріңіз